كاربرد تجزيه‌ و تحليل دوگانه دو بُعدي ارزشگذاري مشروط جهت بررسي امكان استفاده از انرژي‌هاي نو در توليد انرژي برق ايران

انرژي‌هاي نو با وجود اتمام ناپذيري و نداشتن اثرات خارجي منفي، هزينه‌هايي به‌مراتب بالاتر از انرژي‌هاي اتمام پذير دارند. تأمين اين هزينه‌ها براي دولت‌ها دشوار بوده و نيازمند مشاركت مردمي مي‌باشد. سنجش و ارزيابي ميزان مشاركت مردمي در تأمين هزينه‌هاي مازاد استفاده از انرژي‌هاي نو كمتر مورد توجه بوده كه در اين پژوهش مورد بررسي قرارگرفته است. در مطالعه پيش‌رو جهت تحقق اين امر با استفاده از روش تجزيه ‌و تحليل دوگانه دوبعدي ارزش‌گذاري مشروط (DBDC)، 400 پرسشنامه تهيه و 5 قيمت پيشنهاد گرديد، كه براي هر پاسخ‌دهنده دو سؤال در مورد قيمت پرسيده شد (يك‌بار دو برابر و يك‌بار نصف مبلغ اوليه). مصاحبه‌شوندگان با در نظر داشتن هفت عامل اقتصاد منطقه، تقاضاي برق، محيط‌زيست، روابط ديپلماتيك، ايمني، اخلاق و اقتصاد ميزان تمايل به پرداخت خود را در اين زمينه تعيين نمودند. مطابق يافته‌هاي اين پژوهش ميزان تمايل به پرداخت ماهانه مبلغ 46360 ريال مي‌باشد. همچنين بر اساس يافته‌ها علاقه‌مندي به انرژي‌هاي نو، اهميت به محيط‌زيست و اثر انرژي‌هاي نو در جايگاه كشور به ترتيب بيشترين اثر مثبت را بر تمايل به پرداخت داشته‌اند. از اين ‌رو آگاهي بخشي پيرامون انرژي‌هاي نو، گسترش فرهنگ حمايت از محيط‌ زيست و بهبود وضعيت اقتصادي و درآمدي مردم مي‌بايست بيشتر موردتوجه سياست‌گذاران قرار گيرد.