تحول سازماني در صنعت نفت ايران: الگوي پيشنهادي براي ايجاد سازمان‌هاي دانش بنيان

تحول سازماني يكي از كليدي‌ترين تصميمات هر شركت است كه بدون توجه به منابع سازماني به ويژه منابع سازماني غير مشهود همچون دانش، نوآوري و مديريت مالكيت فكري امكان پذير نيست. با توجه به ضرورت اين امر، اين مقاله با هدف ارائه الگويي براي تبديل سازمان‌هاي كنوني فعال در صنعت نفت و گاز به سازمان‌هاي دانش بنيان با تاكيد بر منابع مختلف سازماني تدوين گرديده است. براي اين منظور ابتدا مهمترين الزامات و ضرورت‌هاي دانش بنيان شدن صنعت نفت ايران بحث شده و در گام بعد تلاش مي‌شود تا سازه‌هاي مورد نياز براي ارائه الگوي مورد نظر تعريف شوند. الگوي تحقيق بر مبناي اين ايده حركت مي‌كند كه براي ايجاد مزيت رقابتي، سازمان‌هاي فعال در صنعت نفت بايد بتوانند متناسب با شرايط موجود، در استراتژي مديريت سرمايه‌هاي نامشهود خود، از بين سه نظام مديريت دانش، مديريت نوآوري و مديريت مالكيت معنوي يكي را در اولويت قرار داده و بر آن تمركز نمايند. در نهايت با تلفيقي از اين مباني و مفاهيم، الگوي پيشنهادي براي ايجاد تحول سازماني در صنعت نفت و حركت به سمت دانش بنيان نمودن سازمان‌ها در اين صنعت ارائه شده و شش گام لازم براي طي اين مسير تشريح شده است.