اهميت فزايندۀ تاريخ فلسفه دين براي فلسفۀ دين: نمونۀ نگاه هگل به رابطۀ ايمان و عقل

توماس لويس تلاش مي‌كند نشان دهد كه چرا تاريخ براي فلسفۀ دين اهميت دارد. وي استدلال مي‌كند كه فهم اينكه چهره‌هاي اثرگذار در تاريخ مدرن فلسفۀ دين چگونه تلاش مي‌كرده‌اند مفهوم دين را متحول كنند، هم اهميت مطالعات تاريخي براي فلسفۀ دين را نشان مي‌دهد و هم محوريت فلسفۀ دين را در مجموعۀ مطالعات ديني نمايان مي‌سازد. وي تلاش مي‌كند نمايان سازد كه چگونه نشان داده شدن مسيرهاي پيموده (ن‍)شده در فلسفۀ دين با مطالعۀ تاريخ فلسفه مي‌تواند به پيشبرد فلسفۀ دين كمك كند. در اين نوشته، نشان خواهيم داد كه چگونه مي‌توان استدلال لويس را به اهميت مطالعۀ سنت‌هاي مختلف فكري در فلسفۀ دين نيز گسترش داد. با استفاده از صورت‌بندي‌اي كه رابرت نويل از «فلسفۀ مقايسه‌اي هنجاري» مي‌كند، از سويي، و پياده‌سازي آن از باب نمونه بر نگاه هگل به رابطۀ ايمان و عقل، از سوي ديگر، تلاش خواهيم كرد نشان دهيم كه نه تنها مطالعۀ تاريخ فلسفۀ دين در يك سنت مي‌تواند به پيشبرد فلسفۀ دين در آن سنت كمك كند، بلكه مطالعۀ تاريخ فلسفۀ دين در سنت‌هاي مختلف فلسفي نيز مي‌تواند براي پيشرفت در مواجهه با مسائل فلسفۀ دين الهام‌بخش باشد.