مرگ حرارتي و پيامدهاي الهياتي آن

طبق قانون دوم ترموديناميك، در يك سيستم ايزوله، فرآيندهاي برگشت‌ناپذير در جهتي پيش مي‌روند كه آنتروپي سيستم افزايش مي‌يابد، و غايت اين سير افزايشي آنتروپي ماكزيمم خواهد بود. در اين حالت كار مكانيكي تبديل به انرژي گرمايي مي‌شود و در اين وضعيت تعادل ترموديناميكي رخ مي‌دهد كه مجموعه‌اي از تعادلات دمايي و فشاري و... است. با اين فرض كه جهان يك سيستم ايزوله است، طبق قانون دوم ترموديناميك، سرانجامِ جهان تعادلي ترموديناميكي خواهد بود كه در آن حالتِ به خصوص تمام انرژي‌هاي مكانيكي تبديل به انرژي گرمايي مي‌شوند و اين گرما در جهان پراكنده مي‌گردد. در اين حالت، ديگر حركتي وجود نخواهد داشت، و نهايتاً جهان در مرگي فروخواهد رفت كه از آن تعبير به مرگ حرارتي مي‌شود. اين نظريه داراي پيامدهاي الهياتي است، به گونه‌اي كه مي‌توان آن را اثبات‌كنندۀ زوال عالم مادي و فسادپذيري آن دانست و چون هر فسادي بر كون و ايجادي دلالت مي‌كند، نظريۀ مرگ حرارتي مي‌تواند برهاني به نفع حدوث عالم مادي قلمداد شود.