تاملي اخلاقي بر ادله فقهي مخالفان اقدامات ژنتيكي

يكي از چالش هاي مهم عصر حاضر در علوم پزشكي ، اقدامات ژنتيكي بر روي انسان مي باشد اقدامات ژنتيكي همان اقدامات بر روي ژنوم انساني است كه در علم ژنتيك، تحولات نويني در اين زمينه صورت گرفته و داراي پيامدهاي مثبت و منفي است و مسائل اخلاقي مربوط به ژنتيك، مسائلي است كه بر اثر رشد و پيشرفت تكنيك هاي نوپديد در حوزه مهندسي ژنتيك حادث شده است و از آنجا كه دغدغه هايي را درباره دخالت بشر در ماهيت و سرشت انساني و خلق انسانهايي مصنوعي و از پيش طراحي شده ، ايجاد كرده است كه مي تواند با مقام شامخ انسانيت و كرامت ذاتي وي ، تعارض جدي داشته باشد؛ جنبه هاي مختلف اين فناوري نوين را مواجه با مسائلي نموده كه برخي اصول اخلاقي را به چالش مي كشد از اين رو يافتن راه حل مسائل دشوار حوزه ژنتيك در راستاي نظريه اخلاقي اسلام جهت جلوگيري از بروز پيامد هاي منفي اين فناوري نوين ضرورت پرداختن به بحث را آشكار مي سازد و از آنجا كه بسياري از ادله فقهي ناظر به بعد اخلاقي است و اين موضوع در ميان پژوهشگران از جمله عالمان ديني به ويژه فقهاي شيعه و اهل سنت باسوالات زيادي مواجه بوده ، محقق را بر آن داشته علي رغم نگاه اخلاقي به ادله فقهي مخالفان اقدامات ژنتيكي، به تبيين موضع فقهاء در خصوص انجام تحقيقات ژنتيكي و اصول اخلاقي مربوطه و نقد و بررسي ديدگاه فقهي مخالفان اقدامات ژنتيكي از منظر اخلاقي‌بپردازد كه‌در اين راستا با بررسي‌دقيق‌موضوع‌ دريافته است احكام‌اسلامي‌متفاوتي‌چون‌جواز محدود، جوازمطلق، حرمت اوليه و ثانويه در خصوص موضوع وجود دارد كه در نهايت نظريه جواز محدود مورد پذيرش قرار گرفته و تمامي ادله فقهي ناظر به بعد اخلاقي مخالفان اقدامات ژنتيكي، نقض گرديده است.