بررسي مضامين اخلاقي، اعتقادي و ديني در ادبيات عاميانه شهربابك

مضامين اعتقادي و اخلاقي بخشي از ادبيات عاميانه است كه نمايانگر ايمان پاك و خالص مردم عامه در طول تاريخ است. ادبيات عاميانه هر منطقه ميراث معنوي نسل هاي پيشين است؛ و ريشه در سنت هاي بومي و محلي آن اقليم دارد و ادبيات عاميانه بيانگر اعتقادات و آداب و رسوم هر منطقه است. باورهاي ديني در بين مردم شهربابك جايگاه ويژه اي دارد و به اشكال گوناگون در ادبيات و شعر اين مردمان مشهود است. بررسي باورهاي مذهبي و اخلاقي يكي از جنبه هاي شعر عاميانه هستند كه كمتر به آن ها توجه شده است. اين مقاله در پي آن است كه رويكرد اعتقادي و اخلاقي را در اشعار عاميانه شهربابك بررسي كند و نشان دهد كه علاوه بر عشق و وصف، مضامين اعتقادي نيز در لا به لاي اشعار عاميانه به چشم مي خورد و اين شايد كاركرد هنر عامه است كه توانسته مضامين مختلف را در كنار هم به تصوير بكشد.