محيط رسوبي و دياژنز سازند نايبند در برش بلبلوئيه، شرق كرمان

سازند نايبند (نورين-رتين) در برش بلبلوئيه، 105 متر سنگ آهك، كوارتزارنايت، شيل آهكي و شيل را شامل مي‌شود. اجزاي كربناته برجا، نابرجا (دانه‌هاي اسكلتي و دانه‌هاي غيراسكلتي) و اجزاي غيركربناته نابرجا نهشته‌هاي سازند نايبند را تشكيل مي‌دهند. اجزاي كربناته برجا، انواع سيمان كربناته، گل آهكي، ميكرواسپار و اسپار دروغين را شامل مي‌شود. از خرده‌هاي اسكلتي، روزندار، اسفنج، شكم‌پا، بازوپا، خارپوست و دو كفه‌اي نام برده مي‌شود. دانه‌هاي غيراسكلتي، اُاُئيد، پلوئيد و كورتوئيد را شامل مي‌شود. اجزاي غيركربناته نابرجا، بلورهاي آواري كوارتز را شامل مي‌شود. مطالعات صحرايي و پتروگرافي به شناسايي موارد زير منجر شد: ميكروفاسيس‌هاي كربناته از نوع پكستون اُاُليتي پلوئيدي ماسه‌اي در پشته‌هاي زيرآبي ماسه‌اي، وكستون بايوكلاستي با فسيل‌هاي گوناكون در رمپ بيروني / وكستون بايوكلاستي ماسه‌اي با فسيل‌هاي گوناگون در رمپ مياني، گرينستون بايوكلاستي با خارپوست در پشته‌هاي زيرآبي ماسه‌اي و مادستون ماسه‌اي در كولاب و پتروفاسيس‌هاي تخريبي كوارتزارنايت در محيط حدواسط، شيل در محيط حدواسط و شيل آهكي در محيط دور از ساحل. براساس الگوي رخساره‌اي مشاهده‌شده و مطالعات صحرايي، يك رمپ كربناته هم‌شيب به‌عنوان محيط رسوبي سازند نايبند در منطقه مطالعه‌شده پيشنهاد مي‌شود. نهشته‌هاي مطالعه‌شده تحت‌تأثير دياژنز دريايي (ميكرايتي‌شدن و سيماني‌شدن كلسيتي ماسه‌سنگ‌ها)، دياژنز جوي (نئومورفيسم، سيمان‌هاي هلاله‌اي، آويزه‌اي و هم‌محور) و دياژنز تدفيني (شكستگي در دانه‌ها و استيلوليتي‌شدن) قرار گرفته‌اند.