رابطه تعارض و سرريز شدگي كار ـ خانواده با شكايات جسماني با توجه به نقش واسطه اي اضطراب كار

اين پژوهش با هدف تعيين رابطه‌ تعارض و سرريزشدگي كار ـ خانواده با شكايات جسماني با توجه به نقش واسطه اي اضطرابِ كار اجرا شد. اين پژوهش بر نمونه‌اي 245 نفره از كاركنان يك شركت صنعتي اجرا شد. ابزارهاي پژوهش مشتمل بودند بر پرسشنامه تعارض كـار ـ خـانـواده (WFCQ)، پـرسشنـامـه سـرريـزشـدگي كـار ـ خـانـواده (WFSQ)، پـرسشنـامـه اضطراب كار (WAQ) محقق ساخته، و پرسشنامه شكايات جسماني (PSCQ). داده هاي پژوهش از طريق محاسبه‌ ضريب همبستگي پيرسون و شيوه‌ الگوسازي معادله‌ ساختاري تحليل شدند. نتايج نشان دادند كه تعارض كار ـ خانواده و تعارض خـانواده ـ كـار بـا شكايات جسماني و اضطراب كار داراي رابطه مثبت و معنادارند (01/0 P)، سرريزشدگي مثبت خـانواده ـ كـار بـا شكايات جسماني و اضطراب كار رابطه منفي و معنـادار دارند (05/0 P)، و اضـطراب كار بـا شكايـات جسماني داراي رابطه مثبت و معنـادار است. نتايج الگوسازي معادله ساختاري و تحليل واسطه اي (ميانجي) نيز نشان داد كه اضطراب كار در رابطه تعارض خانواده كار با شكايات جسماني، متغيّر واسطه ايِ پاره اي است.