پيش بيني گرايش به ونداليسم در بزهكاران براساس طرحواره هاي ناسازگارانه‌ اوليّه و بلوغ اجتماعي / عاطفي

هدف پژوهش حاضر تعيين نقش طرحواره هاي ناسازگارانه‌ اوليه، بلوغ اجتماعي، و بلوغ عاطفي در پيش بيني گرايش به ونداليسم (خرابكاري) در نوجوانانِ بزهكار است. نمونه‌ پژوهش متشكل بود از 161 بزهكار داراي سابقه‌ ونداليسم كه از ميان 652 بزهكار پسر ساكن كانونهاي اصلاح و تربيت استانهاي تهران، گيلان، مازندران، اردبيل، آذربايجان غربي، آذربايجان شرقي، گلستان، و خراسان انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه‌ ونداليسم نيك اختر (NVQ)، پرسشنامه‌ طرحواره نـاسـازگارانه يـانگ ـ فـرم كـوتاه (ويرايش سوم) (YEMSQ-SF3)، مقياس بلوغ اجتماعي رائو (RSMS)، و مقيـاس بـلوغ عـاطفي سينـگ ـ بـهارگـاوا (S-BEMS) استفاده شد. نتايج تحليل رگرسيـون چندگانه نشـان دادند كه متغيرهاي طرحواره هاي ناسازگارانه، بلـوغ اجتماعـي، و بلـوغ عاطفـي %63 تغييرات مربوط به ونداليسم نوجوانان بزهكار را به صورت معناداري پيش بيني مي كنند. اين يافته بيان مي كند كه طرحواره هاي ناسازگارانه‌ اوليه و بلوغ اجتـماعي / عـاطفي از متـغيرهاي تـأثيرگذار در ونداليسم نوجوانان بزهكار هستند.