ارزيابي عملكرد و كيفيت روغن دانه گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) تحت اثر محلول‌پاشي محرك‌هاي رشد و زمان برداشت

يكي از اهداف مهم كشت و كار گلرنگ، توليد حداكثري روغن با روند توليد پايدار مي‌باشد. با توجه به اهميت كاربرد محرك‌هاي رشد و زمان برداشت در پايش وضعيت توليد كمي و كيفي، اين آزمايش با هدف بررسي اثر برخي محرك‌‌هاي رشدي و زمان برداشت بر كيفيت روغن و عملكرد دانه گلرنگ، به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 10 تيمار و چهار تكرار در سال‌هاي 1395 و 1396در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه اروميه به‌اجرا درآمد. فاكتور اول محلول‌پاشي مواد محرك رشد شامل: عصاره كود كبوتري (به نسبت يك در10)، اسيد‌ساليسيليك (1 ميلي‌مولار)، متانول (2 گرم در ليتر)، آرمان (3 گرم در ليتر) و شاهد (محلول‌پاشي با آب مقطر) بودند. دو تاريخ‌ برداشت شامل مرحله رسيدگي فيزيولوژيكي و تكنولوژيكي دانه به‌عنوان فاكتور دوم منظور شد. برهمكنش محلول‌پاشي و زمان برداشت بر پالمتيك‌اسيد و استئاريك‌اسيد در سطح احتمال يك درصد معني‌دار بود؛ به‌طوري‌كه بيشترين درصد پالمتيك‌اسيد (16.85%) از شاهد در سال اول و استئاريك‌اسيد (13.72%) از ساليسيليك اسيد در سال اول به‌دست آمد. مقايسه ميانگين‌ها نشان داد در زمان برداشت دوم بيشترين عملكرد روغن (726.41 كيلوگرم در هكتار) به‌دست آمد كه با بيشتر بودن درصد روغن (31.3%) در اين تيمار مورد تاييد قرار گرفت. بيشترين مقدار لينولئيك‌اسيد (69.52%) در محلول‌پاشي با عصاره كود كبوتري، بيشترين درصد اولئيك‌اسيد (18.48%) از شاهد در سال اول به‌دست آمد كه با ساليسيليك اسيد در سال اول در يك گروه آماري بود. در تحقيق حاضر اعمال عصاره كود كبوتري از نظر حصول عملكرد، صفات كمي و كيفيت روغن اثرگذاري بيشتري نسبت به ساير تيمارها داشت.