بررسي رابطه سطح تحصيلات با آگاهي، نگرش و رفتار مسئولانه محيط‌زيستي شهروندان (مطالعه موردي: منطقه شش تهران )

آموزش‌هاي رسمي از مهمترين ‌راه‌هاي انتقال دانش به‌‌شمار مي‌روند، ميزان موفقيت هر نوع آموزش را مي‌توان در تبديل دانش و اطلاعات به رفتارهاي مناسب در زندگي فردي و اجتماعي شهروندان سنجيد. اين موضوع به خصوص در مورد حفظ محيط‌زيست كه نفع مستقيمي براي شهروندان ندارد، اهميت به سزايي دارد. چرا كه به نظر مي‌رسد افراد تحصيل كرده داراي سطح بالاتري از آگاهي محيط‌زيستي باشند و اين امر در اتخاذ رفتارهاي مسئولانه محيط‌زيستي توسط آنها تاثيرگذار است. در اين پژوهش ارتباط سطح تحصيلات بر آگاهي، نگرش و رفتار محيط‌زيستي در رابطه با آلودگي هوا در ميان ساكنين منطقه 6 شهر تهران و همچنين مراجعين ثابت به اين منطقه بررسي شده است. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته است كه در آن هر يك از ابعاد آگاهي، نگرش و رفتار محيط‌زيستي مورد بررسي قرار داده شده است. نتايج اين بررسي مبين اين است كه سطح آگاهي پاسخگويان بيشتر از حد متوسط، سطح نگرش پايين‌تر از حد‌ متوسط و سطح رفتار محيط‌زيستي بالاتر از حد متوسط بوده است. در بررسي رابطه بين سطح تحصيلات با هر يك از مولفه‌هاي ذكر شده، مشخص شد كه تنها در بعد رفتار بين پاسخگويان داراي سطح تحصيلات بالاتر نسبت به سايرين تفاوت معناداري وجود دارد.