رونديابي تغييرات حرارتي سطوح نواحي شهر تهران

حرارت سطوح شهري (LST) متغير كليدي براي كنترل ارتباط بين شار حرارت تابشي، نهفته و محسوس است. تحليل و درك پويايي اين حرارت و همچنين شناسايي ارتباط آن با تغييرات با منشاء فعاليت‌هاي انساني براي پيش‌بيني تغييرات محيطي و نهايتا سياستگذاري شهري الزامي است. در همين راستا جهت تحليل رونديابي تغييرات حرارتي سطوح در اثر تحولات شهرنشيني و شهرسازي شهر تهران بين سال‌هاي 941382 مورد پژوهش واقع شده است. تصاوير ماهواره‌اي بدون پوشش ابري و صاف كلان‌شهر تهران توسط ماهواره‌ Landsat8 براي مرداد ماه سال 1394 و ماهواره‌ Aster براي مرداد ماه سال 1382 به كمك نرم‌افزار Envi و از طريق الگوريتم‌هاي مختلف در سنجش از دور به الگوهاي فضايي ميزان حرارت سطوح شهر تهران تبديل شده است. نتايج نشان مي‌دهد در طي تقريبا يك دهه‌ اخير كمينه‌ حرارت سطح و ميانگين حرارت سطح به ترتيب c̊ 3.67 و افزايش c̊ 0.47 افزايش يافته است. همچنين بين حرارت سطح مناطق 22 گانه‌ كلان‌شهر تهران در سال 1382 و 1394 به مقدار 0.6 همبستگي فضايي وجود دارد. اين بدان معناست كه در 40% از مساحت شهر تهران طي تقريبا يك دهه‌ اخير الگوي حرارت سطوح شهر تغيير يافته است. از ديگر نتايج پژوهش مي‌توان به خروجي آزمون من كندال در شناسايي روند تغييرات حرارتي سطوح شهري و نقاط پر تغيير اشاره كرد، كه نشان‌دهنده‌ تغييرات در كالبد و سياست‌هاي برنامه‌ريزي شهري در حوزه‌ غربي شهر تهران به‌ويژه در مناطق 5 ، 22 و قسمت شرقي منطقه‌ 21 مي‌باشد.