ارزيابي روند تغييرات كاربري اراضي با استفاده از تصاوير ماهواره لندست سنجنده‌هاي ETM+ و OLI (مطالعه موردي: شهرستان بهبهان)

در تحقيق حاضر جهت تهيه نقشه تغييرات كاربري اراضي شهرستان بهبهان از تصاوير ماهواره‌‌ لندست سنجنده‌‌هاي ETM+سال 1378 و OLI سال 1392 استفاده شد. پس از طبقه‌‌بندي تصاوير، نقشه نهايي كاربري اراضي در شش كلاس مناطق مسكوني، اراضي كشاورزي، آب، جنگل، مرتع و اراضي لخت تهيه شد. سپس تغييرات رخ داده با استفاده از CROSSTAB مشخص شد. نتايج نشان داد افزايش مساحت در كاربري‌‌هاي كشاورزي و مسكوني و كاهش مساحت در اراضي مرتعي، اراضي لخت و جنگل رخ داده است. كاربري كشاورزي با 8036.01 هكتار بيشترين افزايش مساحت و كاربري مرتع بيشترين كاهش مساحت را داشته است به طوري كه 4560.39 هكتار از اين اراضي تخريب شده‌‌اند. تخريب مراتع براي تبديل به كاربري‌‌هاي ديگر به ترتيب از بيشترين به كمترين شامل: 6233 هكتار از تغييرات مرتع به كشاورزي، 1199 هكتار از تغييرات مرتع به اراضي لخت، 1146 هكتار از تغييرات مرتع به جنگل و 559 هكتار از تغييرات مرتع به مسكوني بوده است. با توجه به كاهش مساحت اراضي مرتعي مي‌‌توان اين گونه بيان كرد كه افزايش جمعيت در روستاها و به تبع آن افزايش تقاضا براي غذا روستاييان را وادار نمود تا بسياري از اراضي مرتعي را به اراضي كشاورزي تغيير دهند. از طرفي با توجه به افزايش تعداد دام در بازه زماني مورد بررسي، چراي مفرط دام كه سبب تغيير تركيب پوشش گياهي مي‌‌شود از ديگر دلايل تخريب مرتع است. در نهايت مي‌‌توان گفت كه تغييرات كاربري‌‌ها داراي پيامدهاي ناخوشايندي بر روي محيط‌زيست شهري همچون كاهش پوشش گياهي و افزايش دماي محيط مي‌‌باشند.