بررسي سطح دانش و رفتارهاي محيط زيستي زنان روستايي در استان كرمانشاه

پژوهش توصيفي پيمايشي حاضر با هدف بررسي دانش و رفتارهاي محيط‌زيستي زنان روستايي در استان كرمانشاه انجام گرفت. جامعه آماري تحقيق زنان روستايي 15 تا 64 سال بودند (203504) كه تعداد 384 نفر از آنان با استفاده از جدول تعيين حجم نمونه Bartlet et) (al., 2001 و روش نمونه‌‌گيري تصادفي طبقه‌‌اي چندمرحله‌‌اي انتخاب شدند. ابزار جمع‌‌آوري داده‌‌ها، پرسشنامه محقق ساخته بود كه روايي آن توسط صاحب‌نظران ترويج و توسعه كشاورزي، محيط‌زيست و منابع‌طبيعي و پايايي آن نيز با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ تاييد شد (دانش=0.86 و رفتار =0.93). نتايج نشان داد كه زنان روستايي از دانش محيط‌زيستي متوسط (ميانگين= 10.29 و انحراف‌‌معيار=3.29) و رفتار محيط‌زيستي به نسبت خوبي (ميانگين= 12.19 و انحراف‌‌معيار= 1.64) برخوردارند و بين دانش محيط‌زيستي و رفتار محيط‌زيستي آنها همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين سطح تحصيلات زنان روستايي با دانش محيط‌زيستي و سن زنان با رفتار محيط‌زيستي آنان رابطه مثبت و معناداري دارد. نتايج آزمون كروسكال واليس نيز حاكي از اين بود كه زنان روستايي با منابع اطلاعاتي مختلف از لحاظ دانش محيط‌زيستي و زنان روستايي با فعاليت‌‌هاي كاري متفاوت از لحاظ رفتار محيط‌زيستي با هم تفاوت معناداري دارند. زنان روستايي با منبع كسب اطلاعات از طريق نشريه‌ها و مجله‌ها دانش بالاتري داشته و زنان باغدار نيز رفتار محيط‌زيستي بهتري داشتند. نتايج اين مطالعه مي‌‌تواند براي برنامه‌‌ريزان به منظور طراحي و تدوين برنامه‌‌هاي آموزشي ترويجي براي افزايش دانش و ترويج رفتار محيط‌زيستي در بين زنان روستايي مورد توجه قرار گيرد.