بررسي اثر عوامل مورفو- اقليمي بر دقت ريزمقياس گرداني مدل چندگانه خطي SDSM (مطالعه موردي: ايستگاه‌هاي اميديه و دزفول)

در حال حاضر مدل هاي گردش عمومي جهان تنها ابزاري هستند كه اثر تغيير اقليم در سطح جهاني را براي عناصر اتمسفري در شبكه هاي بزرگ مكاني شبيه‌سازي مي كنند. از مشهورترين اين مدل ها SDSM است. در اين تحقيق با استفاده از داده هاي ميانگين، حداقل و حداكثر دماي روزانه ايستگاه هاي سيينوپتيك اميديه و دزفول در استان خوزستان به كمك نرم افزار SDSM تا سال 2099 با يكديگر مقايسه شدند. نتايج به دست آمده از داده هاي شهرستان اميديه شامل داده هاي سالانه مشاهده اي ميانگين دما 17.393و داده هاي سالانه مدل سازي شده ميانگين دما 15.255، دادههاي سالانه مشاهدهاي ماكزيمم دما 35.400 و داده هاي سالانه مدل سازي شده ماكزيمم دما 45.700، داده هاي سالانه مشاهده اي مينيمم دما 2.400 و داده هاي سالانه مدل سازي شده مينيمم دما 6.400، انحراف معيار سالانه ميانگين دما 0.098 و انحراف معيار سالانه ماكزيمم دما 1.819و انحراف معيار سالانه مينيمم دما 0.917 ميباشد. نتايج به دست آمده از داده هاي شهرستان دزفول شامل داده‌هاي سالانه مشاهدهاي ميانگين دما 15.300و داده هاي سالانه مدلسازي شده ميانگين دما 14.442، داده‌هاي سالانه مشاهدهاي ماكزيمم دما 40.000 و داده‌هاي سالانه مدلسازي شده ماكزيمم دما 39.350، داده هاي سالانه مشاهده اي مينيمم دما 13.000 و داده هاي سالانه مدل سازي شده مينيمم دما 9.850، انحراف معيار سالانه ميانگين دما 0.091 و انحراف معيار سالانه ماكزيمم دما 1.459و انحراف معيار سالانه مينيمم دما 1.682مي باشد. در ادامه شبيه سازي شاخص دمايي با مدل A2 و B2 HadCM3 تا سال 2099 براي دو ايستگاه صورت گرفت. نتايج نشان دادند كه عامل ارتفاع ايستگاه با خطاي مدل رابطه مستقيم دارد.