عناصر و جايگاه مفهوم تخنه در فلسفه يونان باستان و بررسي ديدگاه هايدگر درباره آن

يكي از جنبه‌هاي مهم و تأثيرگذار در فلسفه فناوري، سابقه تاريخي مفاهيم مرتبط با اين موضوع در سخنان نويسندگان و متفكران دنياي باستان است. از ميان اين مفاهيم، مفهوم «تخنه» بمعناي فن، صنعت يا هنر و جايگاه آن در آثار بجا مانده از يونان باستان، از اهميت بيشتري برخوردار است. مارتين هايدگر از نخستين كساني بود كه بررسي مفهوم تخنه در يونان باستان را مقدمه درك متمايز از تكنولوژي مدرن تلقي كرد و در اين زمينه ديدگاهي خاص داشت. پژوهش حاضر با بررسي سه گروه از متون يوناني در پي آن است كه ابتدا عناصر اصلي مفهوم تخنه در نگاه نويسندگان و متفكرين يونان باستان را رديابي نمايد و همچنين با بررسي ديدگاه هايدگر، نقطه ثقل تحليل‌ او در اين مسئله را بازيابي كند. درنهايت روشن ميگردد كه اولاً، مفهوم تخنه، مفهومي غني است كه با توجه به داشتن عناصر مختلف، براي كاربست در مباحث فلسفي براي متفكران يوناني جذاب بوده است و عناصر اصلي آن در طول دوران باستان تكرار شده‌اند؛ گرچه در برخي دوره‌ها، به تناسب شرايط زمانه و ديدگاه هر متفكر، برخي عناصر در آن پررنگتر شده است و نيز فروكاست اين مفهوم پيچيده و چندبعدي به يك عنصر كلي، درست و دقيق بنظر نميرسد.