ارزيابي روند كارايي و بهره‌وري باغات انگور منطقه سيستان

هدف از انجام اين پژوهش ارزيابي كارايي بهره برداران انگور منطقه سيستان با استفاده از روش هاي ناپارامتري مي باشد. اندازه گيري كارايي انگوركاران و مقايسه عملكرد آنها نقش مهمي در ارتقاء سطح كارايي و بهره وري آنها داشته و پشتوانه اي براي برنامه ريزي بهره برداران اين محصول نوبرانه در منطقه سيستان مي باشد. يكي از روش هاي معمول اندازه گيري كارايي، روش تحليل پوششي داده ها است. اين روش عليرغم مزايايي كه دارد، در زماني كه تعداد واحدهاي تصميم گيري كم است، به خوبي قادر به اندازه گيري كارايي نيست. لذا، با استفاده از رويكرد تحليل پوششي پنجره اي تعداد واحدهاي تصميم گيرنده افزايش پيدا مي كند و به خوبي مي توان كارايي بهره برداران را اندازه گيري كرد. در اين پژوهش با استفاده از رويكرد تحليل پنجره اي داده ها در بازه زماني 1395-1390 كارايي انگوركاران سيستان تعيين خواهد شد. با توجه به نتايج بدست آمده در مورد كارا و يا ناكارا بودن بهره برداران، شهرستان هاي زابل و هيرمند و زهك مقدار كارايي آنها كمتر از يك مي باشد كه نشان دهنده ناكارا بودن بهره برداران انگوركار مي باشد و همچنين مقادير شاخص بهره وري مالم كوئيست نشان مي دهد كه بيشترين ميانگين تغييرات بهره وري كل براي شهرستان زهك با مقدار 05/1 در طي دوره مذكور است. يكي از مؤثرترين عوامل در تغييرات بهره وري كل در كشاورزي، تغييرات تكنولوژي بوده است. پيشنهاد مي شود كه براي افزايش كارايي و بهره وري محصول انگور در منطقه از فناوري جديد تكنولوژي كشاورزي (يكپارچه سازي باغات و استفاده از آبياري نوين) استفاده شود.