سازوكارهاي بهبود دسترسي كشاورزان به خدمات كشاورزي ارگانيك ( مورد مطالعه: استان قم)

پژوهش حاضر با هدف شناخت و تحليل سازوكارهاي بهبود دسترسي كشاورزان به خدمات كشاورزي ارگانيك در استان قم به صورت پيمايشي انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش را16000 از كشاورزان منطقه تشكيل دادند كه با استفاده از فرمول كوكران تعداد 262 نفر از آنان به شيوه نمونه‌گيري طبقه‌اي با انتساب متناسب به عنوان نمونه انتخاب و از طريق مصاحبه مورد بررسي قرار‌ گرفتند. ابزار مورد استفاده براي جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه بود كه روايي صوري آن بوسيله اساتيد و متخصصين بررسي و پايايي مقياس اصلي آن يعني سازوكارهاي بهبود دسترسي به خدمات نيز با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ ( 0.75 =α) بدست آمد. بر اساس نتايج بدست آمده هر دو شاخص ارزيابي ابزار گرد آوري داده‌ها حاكي از مناسب بودن آن در ابعاد روايي و پايايي بودند.جهت انجام تحليل‌هاي آماري از نرم افزارهاي LISRELwin8.5 و SPSSwin18 استفاده شد. همچنين از روش تحليل عاملي تأييدي براي شناسايي و تجزيه و تحليل ضرايب سازو‌كارها و طبقه‌بندي آنها استفاده گرديد. نتايج اين بررسي نشان داد كه در ميان سازوكارهاي بهبود دسترسي كشاورزان به خدمات كشاورزي ارگانيك‌، خدمات مشاوره‌اي و راهنمايي، بهبود توانمندي كشاورزي در دسترسي و استفاده از نهاده‌هاي ارگانيك، برخورداري از تسهيلا‌ت اعتباري و خدمات ارتباطياطلاعاتي در خصوص توليد محصول ارگانيك، از اهميت بسياري برخودارند. با توجه به شاخص‌هاي برازندگي مي‌توان گفت كه مدل اندازهگيري سازوكارهاي بهبود دسترسي كشاورزان به خدمات كشاورزي ارگانيك و توليد محصول ارگانيك جهت برازش روابط بين سازه‌ها و نشانگرهاي مربوط به هر سازه معتبر و قابل قبول مي‌باشد. نشانگر هاي هر سازه با ذكر ضرايب مربوطه شناسايي و معرفي شده اند. واژه‌هاي كليدي : سازوكارهاي بهبود، كشاورزي ارگانيك، خدمات، استان قم.