بررسي عوامل مؤثر بر رشد بهره‌وري سبز در اقتصاد ايران

بهره وري سبز، به‏عنوان مهم‌ترين هدف براي افزايش بهره وري در كنار حفاظت از محيط‏زيست كه پايهو اساس توسعه پايدار است، حائز اهميت مي باشد. هدف اصلي اين پژوهش بررسي عوامل مؤثر بر رشد بهره وري سبز در اقتصاد ايران مي باشد، لذا در اين مطالعه از شاخص مالم كوئيست و مالم كوئيست ليونبرگر به ‌ترتيب براي اندازه گيري بهره وري و بهره وري سبز استفاده شده است. هم‏چنين عوامل مؤثر بر رشد بهره وري سبز در اقتصاد ايران طي سال‏هاي 1353-1393 با استفاده از داده هاي سري زماني و روش ARDL مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه رشد بهره وري سبز و بهره وري متداول به ترتيب با ميانگين 0.976   و 0.990 روند نزولي و صعودي در طي دوره مورد مطالعه را داشته اند. نتايج حاصل از برآورد مدل بهره وري سبز حاكي از آن است كه عواملي مانند شهرنشيني، تكنولوژي، سرمايه‏گذاري مستقيم خارجي و سهم سوخت هاي فسيلي از كل مصرف انرژي، توانسته اند روند رشد بهره وري سبز در طول سال‏هاي مورد مطالعه را توضيحدهند. هم‏چنين بهره وري سبز در اقتصاد ايران نسبت به نرخ شهر نشيني و سهم سوخت هاي فسيلي به ترتيب با ضرايب 0.338  و 0.050 داراي بيشترين كشش مي باشد.