طراحي نوع‌شناسي آرايه‌هاي تصويري با تمركز بر رابطه تعاملي استعاره و مجاز در تبليغات چاپي

هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه تعاملي استعاره و مجاز تصويري در تبليغات چاپي است. نوع‌شناسي اين پژوهش به‌دليل تمركز بر دو آرايه تصويري پركاربرد در آگهي‌هاي تبليغاتي، امكان تحليل تبليغات بلاغي را فراهم مي‌كند كه در مدل‌هاي موجود قرار نمي‌گيرند. همچنين اين مدلِ مفهومي درك معنا در تبليغات پيچيده‌ آرايه‌اي را تسهيل مي‌بخشد و مفهوم بلاغت در تصاوير تبليغاتي را براساس تعاريف زبان‌شناختي ايران و غرب توسعه مي‌بخشد. براي تحقق هدف اين پژوهش، از روش تحقيق مطالعه چندموردي استفاده شده ‌است. موارد مطالعه عميق در اين پژوهش عبارت‌اند از پانصد تبليغ چاپي داخلي و خارجي بلاغتي كه براساس روش تحليل نشانه‌شناسي تفسير شده‌اند؛ بنابراين با تحليل دالّ و مدلول نشانه‌ها در نمونه‌هاي تبليغاتي، روابط تعاملي استعاره و مجاز براي نخسين‌بار در نوع‌شناسي اين پژوهش شناسايي و تعريف شده‌اند. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد استعاره و مجازِ مفهومي مي‌توانند علاوه بر زبان‌، در رسانه‌هاي ديگري مانند تصوير نيز به‌كار گرفته شوند. همچنين استعاره و مجاز دو آرايه بلاغي با اهميت و دو روش انتقال معنا هستند كه مي‌توانند رابطه تعاملي در تصاوير تبليغاتي داشته باشند؛ بنابراين اين امكان وجود دارد كه در مبدأ يا مقصد استعاره در تبليغات چاپي، نوعي رابطه تعاملي با مجاز تصويري ايجاد شود. تمامي تبليغات چاپي بلاغتيِ داراي دو شئ مرتبط در تصوير، در اين نوع‌شناسي تحليل مي‌شوند.