مقايسه تنوع گونه‌‌اي زادآوري جنسي در خردزيستگاه‌‌هاي درختي جنگل‌‌هاي زاگرس مياني (مطالعه موردي: جنگل بابايادگار، استان كرمانشاه)

زادآوري جنسي از مهم‌ترين عوامل مؤثر بر بقا و پايداري جنگل‌ها محسوب مي‌شود كه تحقق آن تحت تأثير مجموعه‌‌اي از منابع و شرايطي قرار دارد. در اين بين، خردزيستگاه اهميت زيادي در استقرار زادآوري دارند. پژوهش پيش‌‌رو با هدف شناسايي نقش خردزيستگاه­ها در بخشي از جنگل‌‌هاي زاگرسمياني منطقه بابايادگارشهرستان دالاهو در استان كرمانشاه انجام شد. در منطقه مورد مطالعه، 372 قطعه‌‌نمونه به ‌ابعاد 5 × 5 متر مربع كه تعيين‌كننده خرد‌‌زيستگاه‌‌هاي درختي مختلف شامل برودار (.Quercus brantii Lindl)، مازودار (.Q. infectoria Oliv)، زالزالك (.Crataegus pontica C. Koch)، آميخته و فضاي باز بدون درخت) بودند، در امتداد هفت ترانسكت نمونه‌‌برداري شدند. در هر قطعه‌‌نمونه، ويژگي‌‌هاي زيست‌‌سنجي درختان، زادآوري جنسي آنها و عمق لاش‌برگ خاك اندازه‌‌گيري شد. نتايج نشان داد كه خردزيستگاه مازودار بيشترين ميانگين قطر برابر سينه و خردزيستگاه آميخته بيشترين تعداد جست را داشتند. همچنين، بيشترين ميانگين تنوع زادآوري در خردزيستگاه برودار مشاهده شد. نتايج تجزيه‌وتحليل چند‌‌متغيره نشان داد كه مهم‌‌ترين عوامل تفكيك خردزيستگاه­ها تنوع و وفور درختان بود كه بيشتر از 83 درصد خردزيستگاه‌‌هاي مورد مطالعه رابه‌‌درستي تفكيك كردند. درمجموع، براساس نتايج پژوهش پيش‌‌رو مشخص شد كه خردزيستگاه‌‌ها و ويژگي‌‌هاي آنها، نقش كليدي در استقرار و تنوع زيستي زادآوري و درنتيجه، ساختار آينده توده‌‌هاي جنگلي دارند، بنابراين توجه به آنها مي‌‌تواند تأثير به‌سزايي در موفقيت برنامه‌‌هاي احيايي جنگل‌‌هاي زاگرس داشته باشد.