بررسي ساز و كارهاي پيشگيري از سقوط قيمت سهام

هدف: هدف از انجام اين پژوهش، كسب شواهدي تجربي پيرامون عوامل پيشگيري¬كننده از سقوط قيمت سهام مي‌باشد. براين اساس، دو حوزۀ اصلي تأثيرگذار در برآيندهاي اقتصادي شركت‌ها، يعني سياست‌هاي گزارشگري مالي شركت و توانايي‌هاي حسابرس مستقل شركت، مورد توجه قرار گرفته است. براي اندازه‌گيري سياست‌هاي گزارشگري مالي شركت از دو سنجۀ شفافيت گزارشگري مالي و درجۀ محافظه‌كاري در حسابداري و جهت كمي¬سازيِ توانايي حسابرس از دو معيار دورۀ تصدي و تخصص حسابرس در صنعت صاحبكار بهره گرفته شده است. روش¬شناسي: اين نوشتار با استفاده از روش شبه¬تجربي و بر اساس اطلاعات منتشره از سوي شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زماني سال‌هاي 1388 تا 1394 با نمونه انتخابي شامل 113 شركت انجام پذيرفته است. همچنين جهت آزمون فرضيه‌ها از رگرسيون لوجستيك و رگرسيون تعميم يافتۀ خطي استفاده شده است. استنباط و يافته‌ها: نتايج آزمون فرضيه‌ها نشان¬ مي¬دهد تخصص حسابرس در صنعت صاحبكار داراي رابطه منفي و معناداري با هر سه شاخص ريسك سقوط قيمت سهام براي شركت‌هاي بورس اوراق بهادار تهران مي‌باشد. همچنين، بين دوره تصدي حسابرس و دو شاخص اول ريسك سقوط قيمت سهام هيچگونه رابطه معناداري مشاهده نگرديد و صرفاً رابطه‌اي مثبت و معنادار بين دوره تصدي و شاخص سوم ريسك سقوط قيمت سهام نشان داده شد. در خصوص سنجه‌هاي مربوط به سياست‌هاي گزارشگري مالي نيز، بين درجۀ محافظه¬كاري حسابداري و دو شاخص اول ريسك سقوط قيمت سهام رابطه منفي و معنادار و بين شفافيت گزارشگري مالي و شاخص‌هاي دوم و سوم ريسك سقوط روابط منفي و معناداري مشاهده گرديد. اصالت و دستاورد: اين پژوهش در نهايت، ساز و كاري را به سهامداران و مديران جهت كاهش ريسك سقوط قيمت سهام ارائه مي‌دهد و سه ابزار شامل تخصص حسابرس درصنعت صاحبكار، شفافيت گزارشگري مالي و محافظه‌كاري حسابداري را جهت كنترل سقوط قيمت سهام معرفي مي‌نمايد.