بررسي اثر چهار تنظيم‌‌كننده رشد بر عملكرد، رنگدانه‌هاي فتوسنتزي و صفات كيفي زعفران (Crocus sativus L.) در شرايط گلخانه‌اي

به‌منظور بررسي اثر تنظيم‌‌كننده‌‌هاي رشد بر عملكرد و صفات زراعي زعفران (Crocus sativus L.)،‌ آزمايشي در قالب بلوك‌‌هاي كامل تصادفي در گلخانه تحقيقاتي دانشكده ‌كشاورزي دانشگاه زنجان اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل پرايم بنه‌ها با ‌جيبرليك اسيد (250، 500 و 750 ميكرو‌مولار)، ساليسيليك اسيد (700، 1400 و 2100 ميكرومولار)، پاكلوبوترازول (50، 100 و 150 ميكرومولار) و كلرمكوات كلرايد (500، 1000 و 1500 ميكرومولار)، هيدروپرايم (آب‌مقطر) و يك تيمار بدون استفاده از تنظيم‌‌كننده‌‌هاي رشد (شاهد) بودند. در بين تيمارهاي بكار برده شده تأثير جيبرليك اسيد مشهودتر از ساير تنظيم‌‌كننده‌‌هاي رشد بود، به‌طوري كه بيشترين ميزان عملكرد خشك گل و كلاله در تيمار با جيبرليك اسيد و به‌ويژه در تيمار 500 ميكرو‌مولار جيبرليك اسيد مشاهده شد. كمترين عملكرد گل و كلاله مربوط به تيمار بنه‌ها با دو تنظيم‌كننده كلرومكوات كلرايد و پاكلوبوترازول بودند. از سوي ديگر، كاربرد كلرمكوات كلرايد و پاكلوبوترازول موجب گرديد تا ميزان رنگيزه‌هاي كلروفيل در مقايسه با ديگر تيمارها افزايش پيدا كند. در مقابل، استفاده از جيبرليك اسيد و ساليسيليك اسيد موجب كاهش كلروفيل شد. تيمار هيدروپرايم اختلاف معني‌داري با شاهد نشان نداد. تيمار بنه‌ها با ساليسيليك اسيد موجب افزايش سافرانال (عطر) و كروسين (رنگ) كلاله‌هاي توليد گرديد. بيشترين اثر روي پيكروكروسين (طعم) در تيمار با كلرمكوات كلرايد حاصل شد.