اثر مقياس بر پروفيل سطح آب در سرريز اوجي با انحنا در پلان و با ديواره هاي جانبي همگرا

اطلاع از پروفيل سطح جريان روي سرريز براي طراحي ارتفاع آزاد و ارتفاع ديوارۀ سرريز اهميت دارد كه مهندسان طراح از مدلسازي فيزيكي براي طراحي اين نوع سازه ها استفاده مي كنند، از اين رو اثر مقياس در مدلسازي سرريز باعث اختلاف داده هاي اندازه گيري شده بين مدل و نمونه اصلي مي شود. در اين تحقيق، مدل آزمايشگاهي سرريز سد گرمي چاي ميانه در سه مقياس 1:100، 1:75 و 1:50 ساخته و پروفيل سطح آب روي سرريز، با هفت دبي اندازه گيري شد؛ همچنين، درصد اختلاف ارتفاع سطح آب دو مدل فيزيكي با مقياس 1:100 و 1:75 نسبت به مدل با مقياس مبنا (مقياس 1:50) محاسبه شد. نتايج بررسي ها و مشاهدات نشان مي دهد كه در نسبت دبي به دبي طراحي برابر 0/3، به دليل تأثير زياد لزوجت و كشش سطحي ميزان اختلاف ارتفاع سطح آب در مدل با مقياس 1:100 و 1:75 نسبت به مقياس مبنا به‌ترتيب برابر 18/4 و 15/6 درصد است. دبي هاي بزرگ‌تر كه ارتفاع آب روي سرريز افزايش مي يابد، باعث كاهش تأثير نيروي لزوجت و كشش سطحي مي شود كه در نسبت دبي به دبي طراحي 1/18 ميزان اختلاف ارتفاع سطح آب در مقياس 1:100 و 1:75 به‌ترتيب برابر 5/8 و 4/8 درصد است. در اين تحقيق، ميزان تأثير لزوجت و كشش سطحي با ارائۀ رابطۀ اصلاحي (ʹK) كه تابع رينولدز و وبر بوده بيان و مشخص گرديد كه با مدلسازي سرريز اوجي با انحنا در پلان و با ديوارۀ جانبي همگرا مي توان در اعداد رينولدز بزرگ‌تر از 104*3/1 از اثر لزوجت و در اعداد وبر بزرگ‌تر از 270 از اثر كشش سطحي صرف نظر كرد و نتايج نمونه اصلي را با برون يابي از مطالعات مدل به دست آورد.