تحليل شبكه مشكلات و كنشگران كليدي در شهر منطقه اصفهان به كمك روش تحليل شبكه‌هاي اجتماعي

شهر براي پاسخگويي به نيازهاي ساكنين، نيازمند تعامل با محيط پيرامون خود به عنوان يك سيستم سرشار از منابع مختلف است. در صورتي كه اين تعامل دچار ضعف يا كاستي گردد، توانايي شهر در جهت تأمين نيازهاي ساكنين نيز با مشكل روبرو مي‌گردد. شهرداري‌ها به عنوان كنشگر اصلي مديريت شهري، نقش عمده‌اي در برقراري ارتباط بين شهرها و حل اين مشكلات دارند، به گونه اي كه اين مسائل مي‌تواند به عنوان زبان مشترك ميان كنشگران شهرمنطقه به ايفاي نقش بپردازد. اين پژوهش از نوع توصيفيتحليلي و به لحاظ هدف كاربردي است و هدف اصلي دستيابي به مهم‌ترين مشكلات و كليدي‌ترين كنشگران در شهرمنطقه اصفهان (شامل اصفهان و ده شهر همجوار: ابريشم، بهارستان، خميني‌شهر، خورزوق، درچه، دولت‌آباد، شاهين شهر، قهجاورستان، گز، و نجف‌آباد) است. بدين منظور در گام نخست، شناخت مسائل و مشكلات مابين اصفهان و ده شهر همجوار با استفاده از مسيرهاي دوگانه بازبيني متون اسناد و برنامه‌هاي شهري و انجام مصاحبه (نيمه ساختار يافته) با مديران و كارشناسان شهري به تدوين بيانيه مشكلات انجاميده است. در گام دوم تحليل مشكلات و مسائل شهرهاي واقع در شهرمنطقه اصفهان، به كمك روش تحليل شبكه‌هاي اجتماعي و با تشكيل سه شبكه «كنشگرانمشكلات»، «محور مشكلاتكنشگران» و «كنشگران درون سازمانيمشكلات» و بر اساس شاخص‌هاي «مركزيت درجه»، «مركزيت بينابيني» و «مركزيت همجواري» انجام پذيرفته است. بر پايه يافته‌هاي تحليل از شبكه نخست، مهم‌ترين كنشگر به منظور حل مشكلات شهرمنطقه اصفهان، معاونت «شهرسازي و معماري شهرداري اصفهان»؛ با توجه به شبكه دوم، مهم‌ترين زمينه‌هاي موضوعي مشكلات شهرمنطقه به ترتيب «ضعف خدمات‌رساني»، «ساخت و ساز غيرمجاز» و «عدم هماهنگي سازمان‌هاي مديريت شهري»؛ و با توجه به شبكه سوم نيز، مهم‌ترين كنشگر درون ساختار شهرداري اصفهان با هدف حل مشكلات شهرمنطقه، معاونت «حمل‌ونقل‌ و ترافيك» بوده است.