مقايسه روش‌هاي مختلف خشك‌كردن بر برخي تركيبات تقريبي و رنگدانه ريز جلبك دريايي Isochrysis galbana

خشك‌كردن به دليل افزايش ماندگاري، حمل‌ونقل آسان و افزايش بهره‌وري استخراج ليپيدها و ديگر تركيبات زيست فعال يك مرحله حياتي در برداشت توده زنده جلبكي شناخته مي‌شود. در مطالعه حاضر تأثير چهار روش خشك‌كردن شامل آفتاب، آون، انجماد در خلاء و خشك كن پاششي بر برخي از تركيبات مغذي و رنگدانه هاي ريز جلبك دريايي Isochrysis galbana مورد بررسي قرار گرفت. تركيبات تقريبي (رطوبت، پروتئين خام، چربي خام و خاكستر) و رنگدانه‌ها (كلروفيل و كاروتنوئيد) در جلبك‌هاي خشك‌شده به روش‌هاي مختلف تعيين شد. جلبك‌هاي خشك‌شده به روش خشك كردن انجمادي بالاترين ميزان پروتئين (0.15±65.20 درصد)، كلروفيل (b) (0.01±0.106 ميكروگرم بر ميلي ليتر) و كاروتنوئيد كل (0.03±0.157 ميكروگرم بر ميلي ليتر) را در مقايسه با نمونه هاي خشك‌شده با آفتاب، آون و خشك كن پاششي نشان دادند (P 0.05). جلبك‌هاي خشك‌شده به روش خشك كن پاششي و آفتاب نيز به ترتيب داراي بالاترين مقدار چربي (0.22±21.72 درصد) و خاكستر (0.42±13.77 درصد) بودند (P 0.05). مي‌توان نتيجه گرفت كه برخي از تركيبات تغذيه‌اي ريز جلبك I. galbana به طور قابل ملاحظه‌اي تحت تأثير روش‌هاي مختلف خشك كردن قرار مي گيرند و خشك كردن به روش انجماد در خلاء مي‌تواند به عنوان يك روش كارآمد براي نگهداري جلبك‌ها با اثر منفي نسبتاً پايين بر تركيب غذايي آن ها در شرايط خشك محسوب شود