تبيين مدل ساختاري كيفيت زندگي دانشجويان بر اساس تركيب بدني، اضطراب اجتماعي اندام و سلامت روان

هدف از پژوهش، تبيين كيفيت زندگي بر اساس تركيب بدني، اضطراب اجتماعي اندام و سلامت روان در بين دانشجويان است. روش تحقيق در اين پژوهش، همبستگي و از نوع مطالعات تحليل مسير بود. براي انجام پژوهش 240 نفر از دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايي كه در سال 94-93 مشغول به تحصيل بودند، به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. شركت‌كنندگان پرسشنامه‌هاي كيفيت زندگي (سازمان بهداشت جهاني، 1989)، سلامت روان (گلدبرگ و هيلر، 1979) و اضطراب اجتماعي اندام (هارت و همكاران، 1989) را تكميل نمودند، براي ارزيابي تركيب بدني از اندازه‌گيري شاخص توده بدني استفاده شد. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS22 و نرم‌افزار AMOS22 استفاده گرديد. نتايج تحليل مسير نشان داد بزرگ‌ترين ضريب مسير مربوط به كيفيت زندگي از طريق اضطراب اجتماعي اندام (0.35-) بود و بعدازآن به ترتيب سلامت روان (0.23-) و تركيب بدني (0.20-) تأثيرگذار بودند. همچنين اثر غيرمستقيم تركيب بدني از طريق اضطراب اجتماعي اندام بر كيفيت زندگي دانشجويان دختر معنادار بود. علاوه بر اين اثر غيرمستقيم اضطراب اجتماعي اندام با نقش واسطه‌اي سلامت روان بر كيفيت زندگي (0.09-) معنادار است. با توجه به نتايج پژوهش مي‌توان گفت تركيب بدني مناسب، سبب كاهش اضطراب اجتماعي اندام و باعث افزايش سلامت روان و درنتيجه بهبود كيفيت زندگي دانشجويان مي‌شود.