رابطه نقدشوندگي سهام با كوتاه‌نگري مديران شركت

بسياري از تصميمات سرمايه‌گذاري نهادي بر مبناي سهولت در نقدشوندگي سهام و دارايي‌هاي واحد تجاري مي‌باشد  سرمايه گذاران اين واحدهاي تجاري همواره بدنبال آن هستند تا با اعمال نفوذ  بر مديران را به سمت تصميمات سرمايه گذاري با بازده بالا در كوتاه مدت سوق دهند. در حاليكه ساير سرمايه‌گذاران  عادي كه درصد كمتري از سهام شركت را در اختيار دارند به دنبال افزايش ارزش واحد تجاري در بلندمدت مي‌باشند اين پژوهش با 82 شركت در دوره زماني 1387-1395 مورد بررسي قرار گرفت. براي اندازه‌گيري نقدشوندگي سهام از معيار آميهود (2002) و جهت اندازه‌گيري كوتاه‌نگري مديريتي از شاخص‌هاي انحراف از فعاليت‌هاي عملياتي واقعي و مديريت سود واقعي استفاده شد.. نتايج حاصل از آزمون فرضيه‌ها نشان داد كه نقدشوندگي سهام بر انحراف از فعاليت‌هاي عملياتي واقعي تاثير منفي و معني‌داري دارد. بدين معني كه با كاهش نقدشوندگي سهام احتمال انحراف از فعاليت‌هاي عملياتي واقعي افزايش مي‌يابد. همچنين شركت‌هايي با نقدشوندگي كمتر، به ميزان بيشتري به مديريت واقعي‌ سود فزاينده روي آورده‌اند.