مطالعه غلظت هاي دگرآسيبي گردوي ايراني (Juglans regia) بر مولفه‌هاي جوانه‌زني بذر جو (Hordeum vuIgare)، ذرت (Zea mays) و منداب (Eruca sativa)

به منظور مطالعه دگرآسيبي عصاره آبي برگ گردوي ايراني بر مولفه‌هاي جوانه‌زني گياهان جو، منداب و ذرت آزمايشي در سال 1393 در دانشكده كشاورزي دانشگاه آزاد اسلامي اصفهان انجام شد. تاثير غلظت‌هاي مختلف عصاره آبي برگ گردو شامل غلظت‌هاي صفر (آب مقطر)، 25، 50، 75 و 100 بر خصوصيات جوانه زني سه گونه گياهي در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار مطالعه گرديد. در بررسي كارماتوگرافي بيشترين ميزان ژوگلون موجود در برگ گردو در مرداد ماه بود. نتايج زيست سنجي بذرها نيز نشان داد با افزايش غلظت عصاره، درصد و سرعت جوانهزني، طول ريشهچه و ساقهچه و وزن خشك گياهچه در هر سه نوع بذر روند نسبتاً كاهشي داشت. درصد جوانه‌زني بذور ذرت و منداب تا اندازه زيادي به دگرآسيبي گردو متحمل بود. كمترين درصد جوانه‌زني در جو و در تيمار 100% غلظت عصاره با 54.08% كاهش نسبت به شاهد مشاهده شد. مؤلفه‌هاي رشدي گياهچه در ذرت و منداب نسبت به جو حساس‌تر بود، اگرچه وزن خشك ريشه‌چه و ساقه‌چه جو بين تيمارها تفاوت معني‌داري نداشت. عصاره آبي گردو تاثير بسزايي بر مولفه‌هاي جوانه‌زني بذور جو، ذرت و منداب نداشت، به طوري كه ذرت و منداب در مراحل اوليه جوانه‌زني و جو در مولفه‌هاي رشد گياهچه‌ مقاومت بالايي از خود نشان دادند. عدم حساسيت گونه‌هاي مورد بررسي نشان داد كه عصاره آبي برگ گردو ايراني به عنوان تركيبي قوي در كنترل علف‌هاي هرز اين گونه‌ها در راستاي كشاورزي پايدار حائز اهميت است.