تحليل و بررسي تكنيك‌هاي حمله الكترونيكي عليه رادارهاي مونوپالس

سامانه‌هاي راداري مدرن با استفاده از تكنيك‌هاي پيشرفته راداري و به‌كارگيري همزمان مقدورات دفاع الكترونيكي مؤثر و مدرن، تهديدي جدي عليه سامانه‌هاي تهاجمي هواپايه گرديده است. اثرگذارترين و پركاربردترين تكنيك رديابي، تكنيك رديابي مونوپالس است كه در حال حاضر اكثر سامانه‌هاي راداري از جمله S300، S400، پاتريوت و... از اين روش استفاده مي‌كنند. خواص ذاتي اين نوع تكنيك رديابي در كنار تكنيك‌هاي دفاع الكترونيكي از جمله ARGPO، آرايه فازي، چابكي فركانس و... آن را به چالشي اساسي براي سامانه‌هاي اخلالگر تبديل كرده است. اين موضوع سبب گرديد در بسياري از كتب و مقالات جنگ الكترونيك انواع تكنيك‌هاي حمله الكترونيكي مؤثر بر رادارهاي ردياب مونوپالس بررسي و تحليل‌هاي گوناگوني نيز انجام گردد. هر يك از اين تكنيك‌هاي حمله الكترونيكي بر پايه ضعف‌هاي ساختاري رادار و يا با الهام گرفتن از پديده‌هاي فيزيكي از جمله گلينت و چند مسيري ايجاد شده‌اند. در اين مقاله ضمن تشريح عملكرد رادارهاي مونوپالس و شيوه‌هاي فريب آن، مرور كاملي بر انواع تكنيك‌هاي حمله الكترونيكي عليه رادارهاي مونوپالس انجام شده است. همچنين سه نوع تكنيك حمله الكترونيكي اخلال قطبش متقاطع، دكوي و اختلال دوبيني كه اهميت و تأثير بيشتري داشته به طور كامل‌تري بيان و مزايا و معايب آنها نيز مطرح شده است.