كاربرد شبكه هاي مجازي در بهبود اشتراك گذاري دانش در نيروهاي مسلح

محقق در اين پژوهش به تبيين چگونگي استفاده از شبكه‌هاي مجازي در بهبود اشتراك گذاري دانش در نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران به صورت كاربردي پرداخته است. سوال اصلي پژوهش اين است كه چگونه مي‌توان از شبكه‌هاي مجازي در راستاي بهبود تسهيم دانش در نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران استفاده كرد. در پژوهش حاضر پس از استخراج مدل تاثيرگذاري كاربرد شبكه‌هاي مجازي در بهبود به اشتراك گذاري دانش بر اساس فراتركيب مطالعات پيشين انجام شده، به منظور آزمون مدل از روش پيمايش استفاده شد. جامعه آماري پژوهش كاركنان وزارت دفاع مي‌باشد. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها، در دو مرحله نخست با استفاده از تحليل مضمون، پاسخ‌ها به سوالات باز پرسشنامه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند و در بخش كمي نيز نتايج حاصل از پاسخ پاسخگويان به سوالات بسته پژوهش پس از ورود داده‌ها به نرم افزار به شيوه توصيفي و استنباطي انجام شد. نتايج پژوهش نشان داد ميانگين مهارت شخصي و بين فردي پاسخگويان بهتر از ساير مهارت ها بوده است اما به طور كلي ميانگين ميزان فاكتور عملكرد در شبكه‌هاي مجازي پايين بوده است كه بيانگر نقش و كاربرد محدود كاركنان نيروهاي مسلح ج.ا.ا. در اين شبكه‌ها مي‌باشد. همچنين، با افزايش سطح تحصيلي ميزان عملكرد بيشتر مي‌شود به طوري كه ميانگين عملكرد نيروهاي مسلح ج.ا.ا. دكترا بيشتر از دو مقطع ديگر است.