عنوان مقاله :
بررسي مسئله صدق در اعتباريات؛ با رويكرد به گزارههاي حقوقي ازنظر فيلسوفان غرب و آيتاللهجوادي آملي
پديد آورندگان :
حاضري ، محمدهادي دانشگاه باقرالعلوم , واعظي ، احمد دانشگاه باقرالعلوم
كليدواژه :
معرفتشناسي حقوق , فلسفهحقوق , گزاره حقوقي , عقل , وحي , جواديآملي
چكيده فارسي :
يكي از حيطههاي مهم در فلسفه حقوق و دركُل، علوم اعتباري، بررسي نسبت گزارهها با شناخت و عقل است. فيلسوفان غرب دو گروهاند: يكي طبيعتگرايان كه عقل و ديگري اثباتگرايان كه ارادۀ حكومت را منبع حقوق ميدانند؛ ازاينرو گروه دوم ارزششناسي قواعد را مردود ميدانند. در اين مقاله تلاش ميكنيم براساس آثار آيتاللهجوادي آملي معرفتشناسي حقوق اسلامي را تبيين كنيم. ايشان شناختگرا و معتقد است مبنا و منبع نظام حقوقي اسلام، ارادۀ شارع است. مبدأ فاعلي و علت غايي اين اراده، مطابق واقعيت و كمال انسان است. اين واقعيات جز در وحي و علم خالي از جهل، سهو و حب و بغض نمايان نميشود؛ بنابراين براي كشف آن مصالح بايد با عقل برهاني يا شواهد معتبر، ازجمله نقل مطمئن، به وحي متصل شد؛ پس مرجع صدق گزارهها و قوانين حقوقي اسلام، نفسالامري است كه سخنگوي آن وحي است.