بررسي كارايي، چالش ها و چشم اندازهاي اجراي روش حفاري فرو تعادلي در مخازن كربناته جنوب غرب ايران

در سال‌هاي اخير، با وارد شدن مخازن كشور به نيمه دوم عمرشان، نياز به افزايش بهره‌وري ،كاهش آسيب سازند و جلوگيري از هرزروي گل در عمليات حفاري، منجر به معرفي استفاده از فنّاوري حفاري فروتعادلي، UBD، شده است. ازاين‌رو، در مخازني كه با افت فشار در اثر توليد روبرو بوده­اند، استفاده از سيالات حفاري با چگالي بسيار پايين مانند فوم‌ها يا گل‌هاي هوازده، براي دستيابي به فشار ستون سيالي كمتر از فشار درون منفذي سازند پيشنهاد شده است. در چنين مواردي، تغييرات القايي ناشي از تنش‌هاي درجا، بايستي به‌طور عمده توسط ساختار سازند جبران شود. زيرا درصد مشاركت سيال حفاري به دليل فشار پايين‌تر ستون آن، نسبت به روش‌هاي حفاري متداول، كاهش‌يافته است. در اين مقاله چندين مورد حفاري با استفاده از روش UBD مورد بررسي قرار گرفته است، تا بتوان با استفاده از اين تحليل­ها، دلايل شكست آن­ها و امكان استفاده در موارد بيشتر را موردبررسي قرارداد. عمده دلايل موفقيت شامل استفاده در مخازن تخليه‌شده و سازندهاي شكافدار كربناته است. درحالي‌كه، موارد شكست اين پروژه‌ها عمدتاً در مخازن شيلي تحت‌فشار و يا نواحي تحت تنش تكتونيكي بسيار بالا و يا به علت خرابي تجهيزات در درون چاه بوده است. لازم به ذكر است كه كاربرد اصلي اين فناوري تنها در لايه مخزني پيشنهاد شده است و هدف عمده آن كاهش آسيب‌هاي مخزن، بهبود بهره‌وري، كاهش هرزروي گل و بهبود ضريب بازيافت نفت است.