نقش تمايزيافتگي خود و عوامل اقتصادي با ميانجيگري تعارضات خانوادگي در پيشگيري از آسيب هاي رواني و اجتماعي

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تمايز يافتگي خود و عوامل اقتصادي با ميانجيگري تعارضات خانوادگي در پيشگيري از آسيب هاي رواني و اجتماعي انجام شد. روش انجام پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود.جامعه آماري تحقيق ، كليه افراد متاهل شهر بندرعباس بودند كه با توجه به جدول مورگان و كرجسي تعداد 420 خانواده به عنوان حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي سهميه اي انتخاب شدند. براي آزمون فرضيه ها از تحليل معادلات ساختاري استفاده شد. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش شامل پرسشنامه تجديد نظر شده تعارضات زناشويي ثنايي و همكاران ، پرسشنامه نقش عوامل اقتصادي در تعارضات خانواده ، فرم كوتاه پرسشنامه تمايز يافتگي خود ، پرسشنامه چند وجهي شخصيتي مينه سوتا MMPI ، پرسشنامه سنجش نگرش نسبت به آسيب هاي اجتماعي بود. يافته هاي پژوهش نشان داد، بين تمايز يافتگي خود و آسيب رواني رابطه وجود دارد اما بين تمايز يافتگي خود و تعارضات خانواده و نگرش نسبت به آسيب هاي اجتماعي رابطه معني داري وجود ندارد. همچنين عوامل اقتصادي بر افزايش تعارضات خانواده و آسيب هاي رواني و اجتماعي نقش دارد، و در نهايت تعارضات خانواده نقش پيش بيني كنندگي بر آسيب هاي رواني و اجتماعي دارد.نتايج پژوهش حاضر نشان داده است كه تمايزيافتگي خود مي تواند آسيب هاي رواني را پيش بيني كند ، همچنين عوامل اقتصادي فاكتور خوبي براي پيش بيني تعارضات خانواده و آسيب هاي رواني و اجتماعي است.