مسكن مهر و حق به شهر جماعت‌هاي جديد: مطالعۀ موردي پروژۀ پرند

در اين مقاله، پروژۀ مسكن مهر شهر جديد پرند، از منظر حق به شهر جماعت‌هاي شكل‌گرفتۀ جديد، ارزيابي مي‌شود. داده‌هاي مورد نياز در دو نوبت، يك بار در سال 1391 هنگام بهره‌برداري و اسكان اوليه و بار ديگر در سال 1394، گردآوري شده است. روش تحقيق كيفي است. جمع‌آوري اطلاعات از طريق مشاهده، مصاحبه با دست‌اندركاران و ساكنان و بررسي اسناد صورت گرفته است. يافته‌ها حاكي از آن است كه تأمين سرپناه ارزان‌قيمت در حومۀ شهر الزاماً تأمين‌كنندۀ عدالت نيست و احتمال دارد بر ميزان برخورداري بهره‌بران از حق به شهر اثر منفي بگذارد. از جمله ممكن است در قبال بهره‌مندي از سرپناه ملكي فرصت‌هاي اشتغال براي بسياري از آنان كاهش بيابد. از آنجا كه طبق پيشنهادهاي طرح جامع مسكن جديد قرار است به جاي مسكن مهر فعاليت‌هاي جديدي براي تأمين مسكن كم‌درآمدان اجرا شود، بهتر است در صورتبندي اين تمهيدات تجربۀ پروژه‌هاي مسكن مهر در نظر گرفته شود. به ويژه، دست‌اندركاران بايد هنگام تهيه و اجراي برنامه‌هاي مسكن كم‌درآمدان خدمات جانبي و دسترسي‌هاي مورد نياز (مانند اشتغال، آموزش، بهداشت و ساير خدمات شهري) را در كانون توجه قرار بدهند.