بررسي سازگاري زناشويي و عملكرد ازدواج بر اساس ميزان تفاوت سطح تحصيلي در زوجين

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثيرات ميزان تفاوت سطح تحصيلي زوجين بر سازگاري زناشويي و عملكرد ازدواج، انجام گرفته است. طرح اين پژوهش، توصيفي علي مقايسه‌اي بود. حجم نمونه 120 نفر از زوجين شهر اصفهان بودند كه حداقل 5 سال از زندگي مشترك آن‌ها مي‌گذشت. اين افراد به‌صورت خوشه‌اي از ميان زوجيني كه در نواحي مختلف اصفهان ساكن بودند انتخاب و در سه گروه، الف: ميزان تحصيلات مرد بالاتر از زن است (40 نفر)، ب: ميزان تحصيلات زن بالاتر از مرد است (نفر 40) وج: سطوح همسان تحصيلي بين زوجين (40 نفر)، قرار گرفت. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه سازگاري زناشويي زوجي اصلاح شده (RDAS)، پرسشنامه‌ي سنجش عملكرد (كارايي) ازدواج و پرسشنامه نئو فرم كوتاه 60 سؤالي استفاده شد كه با استفاده از نرم‌افزار spss تحليل آماري انجام گرفت. نتايج تحليل كوواريانس (آنكوا) و (مانكوا) نشان داد كه ميزان سازگاري زناشويي و برخي مؤلفه‌هاي عملكرد ازدواج، در تركيبات زوجي گوناگون به لحاظ سطوح تحصيلي، متفاوت است. بر اساس نتايج، سازگاري زناشويي در همسراني كه تحصيلات مرد بالاتر از زن بود، بيشتر نشان داده شد؛ اما هيچ تفاوتي در عملكرد ازدواج زوجين با سطوح مختلف تحصيلي، به دست نيامد؛ اما از نظر ابراز گري عاطفي، ارتباط، اقتصاد و مسائل مالي، زوجيني كه ميزان تحصيلات همساني داشتند، ن در وضعيت بهتري قرار داشتند.