نظام معنايي پديدۀ خشكسالي در ميان كشاورزان استان اصفهان

اين مقاله با هدف واكاوي نظام معنايي جامعۀ كشاورزي از پديدۀ خشكسالي، مي‌كوشد تا نشان دهد كشاورزان، اين پديده و پيامدهاي مربوط به آن را چگونه درك، تفسير و ارزيابي مي‌كنند، چه دلايلي براي بروز اين پديده در ذهن دارند و بر اساس اين دلايل و تفاسير چگونه به آن واكنش نشان داده‌اند. روش مطالعه كيفي از نوع نظريۀ بنيادي است. پس از كشف مفاهيم اوليه و مقولات عمده، در مرحله كدگذاري محوري فرايند اتصال مقوله ها بر اساس خواص آنها صورت گرفت. مقوله‌هاي بدست‌آمده عبارتند از: «تجربه‌اي تراژيك»، «شرايط زمينه‌اي مستعد و معيوب»، «خشكسالي به مثابۀ پديده‌اي چند عليتي»، «مخاطره‌اي چندجانبه و دامن‌گستر» و «راهبردهاي مقابله‌اي شخصي». مقولۀ هسته‌اي تحت عنوان «زيست‌جهان در مخاطره» كه ساير مقولات عمده را دربر مي‌گيرد. بدين ترتيب كنشگران عرصۀ كشاورزي در حال تجربۀ زيست‌جهاني پرمخاطره‌اند. آنها به طور شالوده‌اي نتوانسته‌اند از طريق كنش‌هاي شخصي مشكل را رفع كنند و تصور آنها از آينده، آينده‌اي نامتعين، مملو از بيم‌ها و اميدهاست. به نظر آنها به جز اميدهاي آخرالزماني، حكومتي توانمند و تماميت‌گرا مي‌تواند اين بحران را ساماندهي كند.