امكان سنجي استفاده از روش هاي مشاوره اي براي شناسايي استعدادها

توجه به سازه استعداد در انتخاب مسير زندگي، بويژه در دو حيطه تحصيلي و شغلي، هميشه مد نظر محققين بوده‌است. در ميان رشته‌هاي مختلف زير مجموعه علوم تربيتي و رفتاري، به نظر مي‌رسد رشته مشاوره عليرغم جايگاه مهم و موثري كه در حوزه‌هاي مختلف، بويژه تحصيلي و شغلي، دارد، و عليرغم غناي علمي و محتوايي كه در حوزه نظريه پردازي و توليد علم از آن برخوردار است، در منابع خود چندان به صورت مستقيم به موضوع استعداد نپرداخته است. اين پژوهش كه يك پژوهش كيفي محسوب مي‌شود كوشيده است تا با استفاده از دو روش كيفي تحليل مضمون و سنتزپژوهي، موضوع شناسايي استعداد را در نظريه‌هاي مشاوره و روان درماني مورد رصد و بررسي قرار دهد. جهت اين كار با مراجعه به متون تخصصي رشته مشاوره ، به كشف و ثبت نقطه نظرات آنها درچگونگي شناسايي استعداد پرداخته شد. اطلاعات به دست آمده به روش هفت مرحله اي «كلايزي» تحليل و عملا امكان ترسيم شبكه مضامين فراهم شد. با ترسيم شبكه مضامين، 29 روش و تكنيك مشاوره‌اي، كه قابليت استفاده در فرايند شناسايي استعدادها را داشت، مشخص‌گرديد. نتايج اين پژوهش، به عنوان يك پژوهش پايه و پيش نياز مي‌تواند براي برداشتن گام بعدي يعني طراحي يك الگو و روش بومي جهت شناسايي استعداد در ايران موثر باشد.