پايش و پهنه‌بندي خشكسالي با استفاده از مقايسه شاخص‌هاي SPI ،ZSI ،CZI و MCZI (مطالعه موردي: استان كهگيلويه و بويراحمد)

در سال هاي اخير به علت افزايش فراواني خشكسالي‎ها در مناطق خشك و نيمه خشك كشور سطح آب درياچه ها به طور چشمگيري كاهش يافته و افزون بر آسيب‌هاي زيست‌محيطي، بخش‌هاي اقتصادي و اجتماعي جامعه را نيز با چالش روبه‌رو كرده است. در اين پژوهش، با استفاده از داده‌هاي بارندگي ماهانه و سالانه 5 ايستگاه سينوپتيك (ياسوج، گچساران، دهدشت، سي‌سخت و ليكك) و 2 ايستگاه باران سنجي (مارگون و ديشموك) وابسته به سازمان هواشناسي استان كهگيلويه و بويراحمد، وقايع خشكسالي با استفاده از نمايه‌هاي: شاخص بارش استاندارد (SPI)، شاخص Z چيني (CZI)، شاخص Z چيني اصلاح شده (MCZI) و عدد شاخص (ZSI) Z، تعيين شد. نتايج حاصل از مقايسه مقدار ضريب تعيين (R2) نشان داد كه شاخص‌هايZSI ، SPI و CZI در تمام ايستگاه‌ها روند مشابهي دارند و هم‌چنين منحني‌هاي مربوط به اين سه شاخص در تمام ايستگاه‌ها تقريبا برهم منطبق بودند و همبستگي بسيار خوبي به صورت دو به دو بين آن‌ها مشاهده شد كه براي شاخص MCZI اين‌گونه نبود. سپس نقشه‎هاي هم مدت و هم شدت خشكسالي (پهنه‌بندي خشكسالي) به‌منظور تعيين مناطق مستعد خشكسالي و هم‌چنين پيش‌بيني وضعيت آينده بر اساس هر چهار شاخص مذكور و به وسيله نرم افزار ArcMap براي دوره سالانه رسم شد.