تحليل نسبت شعر و نظريه در آثار يدالله رويايي

سال‌هاي اول دهۀ چهل هجري شمسي دورۀ ظهور موج نو در شعر فارسي است. جرياني كه مقدمۀ ظهور شعر حجم در اواخر اين دهه است. بيانيۀ شعر حجم كه در زمستان1348 به امضاي عده‌اي از شعرا، نويسندگان و سينماگران ايران رسيد چشم اندازي شاعرانه را در برابر مخاطبان شعر فارسي قرار مي‌داد؛ اما مصاديق اين بيانيه چندان در شعر شاعران حجم گرا قابل تشخيص نبود. اين موضوع كه نسبت موارد مطرح شده در بيانيۀ شعر حجم و شعر يدالله روياييكه در عمل تنها شاعري بود كه به حجم گرايي وفادار ماند چيست، سوالي‌ست كه تا كنون پاسخ روشني به آن داده نشده است. اين نوشتار سعي دارد به اين سوال كه نسبت بيانيۀ شعر حجم و اصول مطرح شده در آن با اشعار رويايي چيست پاسخ نسبتا روشني بدهد. مقالۀ پيش رو شامل يك مقدمه و بخش‌هايي شامل بررسي زمينه‌هاي پيدايش شعر حجم، بررسي مولفه‌هاي اشعار يدالله رويايي و تحليل نسبت اين اشعار با اصول مطرح شده در بيانيۀ شعر حجم است. پايان اين نوشتار به جمع بندي مطالب و نتيجه‌گيري اختصاص دارد.