تحليل بازنمود زال، كودك اسطور ه اي(رها شده) در نگار ه ي گفتار اندر داستان سام نريمان و زادن زال از شاهنامه طهماسبي با استفاده از رويكرد بينامتنيت

داستان هايي كه داراي قدرت تاثيريِ جهاني هستند، برخوردار از عناصر ساختاري مشترك و جهان شمولي تحت عنوان كهن الگوي سفر قهرمان مي باشند كه در آنها به مضاميني از جمله مضمون كودكان اسطوره اي (رها شده) پرداخته شده است. مؤيد اين مطلب كتاب شاهنامه فردوسي است. متني جامع و سرچشمه ‌اي كه بارها و بارها مورد استفاده يِ هنرمندان مختلف از جمله نگارگران قرار گرفته است. بررسي موفقيت نگارگرانِ اين نگاره ها در بازنمايي مضمون فوق، هدف محوري اين پژوهش مي‌باشد. در همين راستا مقاله‌ي حاضر، زال را به عنوان نمونه‌ي مورد مطالعه از كودكان شاهنامه انتخاب و عناصر ساختاري داستان زال را بر اساس مراحل الگوي كمپبل در نگاره ي «گفتار اندر داستان سام نريمان و زادن زال » از شاهنامه طهماسبي، با استفاده از رويكرد بينا متنيت تطبيق مي‌دهد. پژوهش با اين روش، به رابطه يِ بين دو متنِ كلاميِ شاهنامه و متنِ تصويريِ (نگاره) مي‌پردازد. فرض اساسي اين مقاله بر آن است كه شاهنامه طهماسبي، برخلاف بسياري از نسخه هاي تصويريِ شاهنامه ها، با توجه به بافت فرهنگي مذهبي صفويه از عناصري نمادين و در جهت تاكيد بر معانيِ اسطوره اي باستاني بهره برده و موفق به بازنمايي مضمون كودكان اسطوره اي و همچنين اعتقاد مردم دوره صفويه به متافيزيك و باورهاي خرافي گشته است.