مهارت‌هاي نرم براي دانشجويان و دانش‌آموختگان رشته‌هاي مهندسي

داشتن مدرك مهندسي در دنياي رقابتي امروز به تنهايي كافي نيست و دانش آموختگان مهندسي براي پاسخگويي مؤثر به نيازهاي صنعت بايد مهارت هاي نرم خود را در كنار مهارت هاي سخت در دوره دانشجويي توسعه دهند. هـدف اين مقالـه، احصـاي مهارت هاي نرم براي دانشجويان است كه اغلب مورد غفلت قرار گرفته است. در اين راستا ادغام مهارت هاي نرم با مهارت هاي سخت براي دانشجويان مهندسي از اهميتي دوچندان برخوردار است. اين پژوهش جهت‌گيري كاربردي دارد و رويكرد آن تطبيقي و قياسي است و پس از انجام مطالعات كتابخانه اي و بررسي مدل هاي مهارتي دانشگاه هاي معتبر با 13 نفر از دانشجويان و دانش آموختگان مقطع دكتري (كه تجربه كار در صنعت، آموزش و خدمات را داشتند) مصاحبه و نيز از سخنراني هاي هشت نفر از مديران صنعت و دانشگاه درخصوص مهارت هاي نرم استفاده شد. پس از تحليل محتوا و جمع بندي، مدل نهايي مشتمل بر چهار مهارت اصلي: ارتباطي، تصميم گيري، مديريت بر خود و ديگـران، و سياستگذاري و كارآفرينـي و 17 مهارت فرعي ارائه شـده است. در انتها پيشنهادهايـي براي توسعه اين مهارت ها در قالب توصيه هاي كلي و كارگاه ها ارائه شده است. استمرار اين كارگاه ها با مشاركت انجمن هاي علمي به ويژه انجمن آموزش مهندسي ايران و فرهنگستان علوم و ساير مؤسسات با صلاحيت، تأثير قابل توجهي در تأمين نيروهاي توانمند و موردنياز صنعت خواهد داشت.