عوامل مديريتي موثر بر اجراي طرح امنيت محله‌محور

زمينه و هدف: فصل منطقي جامعه‌محوري اعتقاد متقابل پليس و مردم و مشاركت همراه با همدلي و رعايت هنجارها و ارزش‌هاي اجتماعي است. طرح امنيت محله‌محور كه از سال 1391 در تهران بزرگ آغاز شد در راستاي جامعه‌محوري پليس بود. هدف اين پژوهش بررسي عوامل مديريتي موثر بر اجراي موفقيت‌آميز طرح امنيت محله‌محور بوده است. روش‌شناسي: اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از نظرروش توصيفي از نوع پيمايشي بوده است، جامعه آماري شامل كاركنان كلانتري‌هاي هشت‌گانه سركلانتري پنجم فرماندهي انتظامي تهران بزرگ بود كه به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي، 196 نفر از كاركنان انتخاب شدند. ابزار گردآوردي داده ها پرسشنامه محقق‌ساخته است. روايي پرسشنامه از طريق روايي محتوايي و پايايي آن از طريق محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ (94 درصد) مورد تاييد قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي تي استيودنت، فريدمن و خي‌دو استفاده شد. يافته‌ها: تجزيه و تحليل آماري داده‌هاي جمع‌آوري شده نشان داد كه «آموزش كاركنان» (30.18=تي)، «نظارت و كنترل» (25.72=تي)، «آموزش همگاني» (30.50=تي) و «مشاركت با نهادهاي دولتي و محلي» (20.02=تي)، به‌طور مثبت و معناداري بر «اجراي طرح امنيت محله‌محور در بين شهروندان (سركلانتري پنجم فرماندهي انتظامي تهران بزرگ)» تاثيرگذار هستند. نتايج: براساس نتايج حاصل از اين پژوهش، بالاترين رتبه «آموزش برخورد مناسب با شهروندان براساس اخلاق و موازين اسلامي» و پايين ترين رتبه مربوط به «آموزش شرح وظايف شغلي به كاركنان در زمينه امنيت محله‌محور» بود.