ارائه يك مدل فراابتكاري براي تشخيص ريزحركات انسان مبتني بر حس‌گرهاي اينرسي

پيشرفت اخير حس‌گرهاي اينرسي مبتني بر فناوري سيستم‌هاي ميكرو الكترومكانيكي امكان طراحي دستگاه‌هاي پوشيدني را براي تشخيص خودكار حركات انسان فراهم نموده است. رهگيري حركات طبيعي بدن در تعامل با محيط، نيازمند پردازش سيگنال‌هاي اينرسي در سطح جزئي است. اين رهگيري به كمك تشخيص حركات كوتاه و پيوسته انسان انجام مي‌شود. در اين مقاله روشي براي تشخيص ريزحركات پيوسته انسان برمبناي پردازش سيگنال‌هاي اينرسي معرفي شده است. در اين روش، ابتدا با استفاده از الگوريتم‌هاي ناوبري اينرسي، سيگنال شتاب خطي و جاذبه زمين محاسبه مي‌شود؛ سپس با تركيب اين دو سيگنال، ويژگي‌هاي متمايزكننده استخراج مي‌شود. نوآوري اين مقاله براي تشخيص ريزحركات پيوسته معرفي يك مدل طبقه‌بندي جديد تحت عنوان مدل‌هاي شرطي است. هر مدل متعلق به يك كلاس ريزحركت است كه عملياتي را به‌منظور تشكيل يك مجموعه عبارت منطقي و طبقه‌بندي نمونه‌هاي آن كلاس خاص انجام مي‌دهد. در روش معرفي شده، به‌منظور پيدا كردن عبارت‌هاي منطقي بهينه براي هر مدل، از بهينه‌سازي ازدحام ذرات (Particle Swarm Optimization) استفاده شده است. به‌منظور ارزيابي، روش پيشنهادي براي تشخيص ريزحركات پيوسته نماز مورد آزمايش قرار گرفته است. اجراي الگوريتم بر روي جامعه آماري از نمازگزاران و مقايسه آن با مدل‌هاي مرسوم طبقه‌بندي ريزحركات پيوسته، نشان از درستي و تشخيص بالاي روش پيشنهادي دارد.