ارائه الگوي كارآمد جهت ارتقاء سازه به دانشجويان معماري (با تأكيد بر بازنگري محتواي درس)

سازه عامل مؤثري در خدمت هنر معماري است و معمار بايد بتواند به گونه‌اي هنرمندانه در خلق آثار خود از آن بهره جويد. ضرورت آموزش سازه به دانشجويان معماري، دانشكده‌هاي معماري را با چالش‌هاي اساسي در فرآيند آماده‌سازي دانشجو جهت فعاليت‌ حرفه‌اي روبه‌رو ساخته است. در حال حاضر ساختار آموزشي سازه، به صورت مشخص براي بيشتر دانشجويان معماري ناكافي به‌نظر مي‌رسد. آموزش به‌صورت سنتي بر پايه روش مهندسي صورت مي‌پذيرد كه اين روش به‌طور فزاينده‌اي به سمت ناكارآمدي گام بر مي‌دارد. بي‌توجهي به آموزش سازه مشكلات متعددي را در عرصه حرفه‌اي فراهم ساخته و كيفيت ساخت‌و‌ساز را در سطح جامعه با مشكلات جدي مواجه ساخته است. در اين راستا، هدف اين پژوهش ارائه يك محتواي آموزشي اثربخش براي درس سازه در رشته معماري است، به‌طوري‌كه به يادگيري معني‌دار و قابل كاربرد، مبتني بر درك، تجزيه و تحليل، نوآوري و خلاقيت در درس سازه منجر شده، به‌علاوه نوعي از فرآيندهاي ذهني را ايجاد كند كه موجب تقويت توانايي انتقال دانش در موقعيت‌هاي جديد شود. هدف متعالي‌تر بهره‌برداري هوشمندانه از توان سازه در تمام مراحل طراحي معماري است. لذا براي دستيابي به چنين قدرت و توانايي، دانشجو بايد به درك عميق‌تر از رفتار سازه‌اي ساختمان دست يابد. براي نيل به اين اهداف، در پژوهش حاضر از روش تحقيق پيمايشي (دلفي) و تحليل محتوا با توجه به جامعه آماري تحقيق استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد در تدوين الگوي پيشرفته آموزش معماري، چنانچه شروع آموزش سازه از ابتداي آموزش معماري شكل گرفته و بازنگري و تصحيح محتواي دروس در بخش سازه انجام پذيرد؛ با استفاده از روش‌هاي آموزش مبتني بر اصل همگرايي سازه و معماري و با تأكيد بر عدم آموزش مجرد سازه مي‌توان سطح درك مفاهيم سازه‌اي دانشجويان معماري را ارتقاء داد.