رهيافت هاي ارتقاء خلاقيت كودك در طراحي خانه

از مهم ترين نيازهاي هر جامعه، تعليم و تربيت افرادي است كه با اتكا به نيروي اراده و تعقل خويش، خلاقانه بينديشند و به جاي وابستگي و استفاده از دستاوردهاي ديگران، خود مولد دانش، فناوري و فرهنگ مناسب براي زندگي مستقل در عصر دانايي باشند. يكي از ويژگي هاي انسان كه پرورش آن مي تواند در پيشرفت فرد در جامعه مؤثر باشد، خلاقيت است.از آن جا كه بهترين زمان براي تربيت و شكوفا كردن استعدادها دوره كودكي است، چگونگي رشد و پرورش نيروي خلاقيت در كودكان به عنوان يك نياز بشري در تمام ابعاد زندگي آينده آنان مطرح است. بسياري از نظريه هاي مربوط به خلاقيت، بر رابطه كودك و خانواده تأكيد دارند. از آنجا كه بستر رابطه كودك با افراد خانواده در خانه اتفاق مي افتد، اين مقاله برآن است تا به ارائه رهيافت هايي در طراحي خانه جهت ارتقاء خلاقيت كودكان بپردازد. روش تحقيق كمي كيفي بوده است و از روش هاي مستقيم از جمله مصاحبه، مشاهده، پرسشنامه از 40 كودك در بازه سني 3 تا 12 سال در اصفهان  و روش هاي غيرمستقيم جمع آوري اطلاعات از جمله مطالعات كتابخانه اي استفاده شده است. همچنين شيوه تجزيه و تحليل، توصيفي تحليلي است. براساس پژوهش انجام شده عوامل متعددي بر ارتقأ خلاقيت كودكان تأثيرگذار است. در ميان اين عوامل، خيال پردازي، كنجكاوي، بازي و مشاركت انتخاب شده كه تأثير آن ها در ارتقاء خلاقيت كودكان به تفصيل بيان مي شود. يافته هاي تحقيق بيان م يدارد ارتباط فضاهاي بسته با طبيعت، طراحي فضاهاي گردهم آورنده و طراحي كنج در خانه مي تواند در جهت ارتقاء عوامل مؤثر در خلاقيت و در نتيجه پرورش خلاقيت مؤثر باشد.