كاربست رشد هوشمند در طراحي بافت‌هاي فرسوده شهري از ديدگاه متخصصين و مردم، نمونه موردي: محله فرحزاد تهران

شهرها به مثابه موجودات زنده براي ادامه حيات، نيازمند تجديد بافت‌هاي فرسوده خود و جايگزيني سلول‌هاي كهنه با سلول‌هاي نو هستند. در روند نوسازي بافت‌هاي فرسوده نه تنها ساختمان‌هاي نو دائماً در مسير جايگزيني با ساختارهاي فرسوده شهري هستند، بلكه تجديد حيات فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي نيز به تبع از تغييرات كالبدي در متن شهر صورت مي‌پذيرد. مضافاً اين كه مخاطرات طبيعي همانند زلزله، ضرورت تسريع چنين روندي را ايجاب مي نمايد. از اين رو، در پژوهش حاضر، رشد هوشمند شهري براي بازگرداندن حيات مدني به بافت‌هاي فرسوده با در نظر گرفتن ابعاد زيست محيطي، عملكردي و موضوعات اجتماعي و اقتصادي علاوه بر جنبه كالبدي در اين بافت‌ها پيشنهاد شده است. هدف اين پژوهش توجه به مشكلات بافت‌هاي فرسوده و امكان استفاده از اين بافت‌ها براي رفع نيازها و كمبودهاي آينده شهروندان از طريق پياده‌سازي اصول رشد هوشمند در نوسازي‌ اين‌گونه بافت‌ها مي‌باشد. در اين پژوهش، از روش تحقيق توصيفي تحليلي در بستري از مطالعات كتابخانه‌اي و نيز روش دلفي براي استخراج متغيرها و نرم‌افزار SPSS براي تحليل داده‌هاي آماري، بهره گرفته شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش حاكي از آن است كه توجه به مؤلفه‌هاي تقويت دسترسي پياده ، حفاظت از ساختمان‌هاي با ارزش و تاريخي محدوده ، تقويت خوانايي و توجه به وضعيت و معيشت اقتصادي ساكنان با بيشترين ضريب همبستگي، در طرح نوسازي بافت فرسوده محله فرحزاد مبتني بر اصول رشد هوشمند مؤثر خواهند بود.