ارزيابي رابطه ميان شهر هوشمند و كاهش مشكلات حمل‌و‌نقل عمومي در شهر ساري

امروزه بهره‌گيري از ويژگي‌هاي شهر هوشمند به روشي مهم درجهتِ كاهش مشكلات حمل‌و‌نقل عمومي شهرها تبديل شده است. مسئله اصلي در اين پژوهش، ارزيابي رابطه ميان شهر هوشمند و كاهش مشكلات حمل‌و‌نقل عمومي در شهر ساري است. نوع پژوهش، كاربردي و مبتني‌بر رويكردهاي توصيفي تحليليمي‌باشد. جهت گردآوري اطلاعات از روش كتابخانه‌اي و روش ميداني مانند پرسش‌نامه و مصاحبه استفاده شده است. جامعه آماري موردِ‌نظر شامل مناطق سه‌گانه شهر ساري است و حجم نمونه با استفاده از روش كوكران 384 نفر به‌دست آمده است. براي تجزيه‌و‌تحليل، آزمون‌‌هاي آماري مختلفي به‌كار برده شد. با توجه به نتايج به‌دست آمده از آزمون كروسكال واليس در شهر ساري، منطقه 2 بالاترين ميانگين رتبه يعني معادلِ 303.93 و منطقه 3 با 86.21 پايين‌ترين ميانگين رتبه را بين مناطق سه‌گانه شهر ساري از‌لحاظِ برخورداري از شاخص‌هاي شهر هوشمند دارد. همچنين سطح معني‌داري نشانمي‌دهد كه بين مناطق سه‌گانه شهر ساري از‌لحاظِ شاخص هوشمندي تفاوت وجود دارد. نتايج آزمون T تك‌نمونه‌اي نشانمي‌دهد كه وضعيت هوشمندي در شهر ساري از‌نظرِ پاسخ‌دهندگان در وضعيت مطلوبي است. نتايج آزمون فريدمن نشانمي‌دهد كه پويايي هوشمند با 4.21 رتبه اول، حكومت هوشمند با 2.04 رتبه آخر را دارد. خروجي حاصل از ضريب همبستگي مجذور اتا نشانمي‌دهد كه ميان جنس، سطح تحصيلات، سن و اشتغال افراد و شاخص هوشمندي رابطه معناداري وجود دارد؛ ولي ميان وضعيت تأهل افراد و شاخص هوشمندي رابطه معناداري وجود ندارد. در‌نهايت نتايج آزمون رگرسيون لجستيك نشانمي‌دهد كه نسبت برتري در متغيّر تحصيلات بالاتر از 1 است و از ميان همه متغيّر‌هاي مستقل تحصيلات با 1.37 بيشترين تأثير را بر رضايتمندي شهروندان از حمل‌و‌نقل دارد.