بررسي عوامل مؤثر بر مسئوليت‌پذيري اجتماعي جوانان روستايي (موردشناسي: نواحي روستايي شهرستان اردبيل)

هدف اين مقاله، مطالعه و تحليل عوامل بهبود مسئوليت‌پذيري اجتماعي جوانان روستايي شهرستان اردبيل است. پژوهش پيشِ‌رو با توجه به هدف، از نوع كاربردي و از‌نظر ماهيت و روش، توصيفي-تحليلي و پيمايشي است. جامعۀ آماري مورد مطالعه در اين پژوهش، شامل كل جوانان روستايي شهرستان اردبيل است (49297=N) كه از اين ميان تعداد 382 نفر با استفاده نمونه‌گيري تصادفي ساده و براساس فرمول كوكران به‌عنوان نمونۀ آماري انتخاب شدند. در اين تحقيق، روش گرد‌آوري داده‌ها براي پاسخ‌گويي به سؤالات تحقيق، به دو صورت اسنادي (داده‌هاي ثانويه) و پيمايشي (داده‌هاي اوليه) و ابزار مورد استفاده در روش پيمايشي پرسش‌نامه و مصاحبه بوده‌است. روايي صوري پرسش‌نامه توسط پانل متخصصان مورد تأييد قرار گرفت. مطالعۀ راهنما در منطقه مشابه جامعۀ آماري با تعداد 30 پرسش‌نامه صورت گرفت و با داده‌هاي كسب‌شده و استفاده از فرمول ويژۀ آلفاي كرونباخ در نرم‌افزار SPSS، پايايي بخش‌هاي مختلف پرسش‌نامه تحقيق 81 /0 الي 0.89 به‌دست آمد. براي تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها از مدل تحليل عاملي استفاده شد. نتايج تكنيك تحليل عاملي نشان داد، مهم‌ترين عوامل بهبود مسئوليت‌پذيري اجتماعي در منطقۀ مورد مطالعه، شامل چهار مؤلفۀ «تقويت روحيۀ شهروندي و بهبود كيفيت زندگي» (27.18)، «ترويج سبك هويتي هنجاري و توجه به مطالبات جوانان» (25.64)، «تكامل ساختاري رشد شخصيت و توانمندسازي روان‌شناختي» (24.27)، «تقويت هنجارهاي اخلاقي و اقدام مداخله‌اي دولت» (22.91) است كه مقدار واريانس و واريانس تجمعي تبيين‌شده توسط اين چهار عامل 55.46 است. در‌نهايت با توجه به تحليل نتايج، پيشنهادهاي كاربردي ارائه شده‌است.