تاثير تدريس گروهي بر پيشرفت مهارت خواندن و درك مطلب يادگيرندگان ايراني انگليسي با اهداف ويژه

ادبيات كنوني تدريس گروهي را اين‌چنين تعريف مي‌كند: «يك تدريس راهبردي كه دانش اساتيد مختلف و مهارت‌هاي تدريس را به سمت تقويت يادگيري سوق مي‌دهد.» بطور ساده تدريس گروهي يعني آموزش به يك كلاس يا گروهي از شاگردان توسط چند استاد. بعبارت ديگر، تدريس گروهي دو يا چند استاد را درگير آموزش به گروهي از يادگيرندگان مي‌كند البته با يك طرح درس يكسان و يك مواد آموزشي. اساتيد اين نوع روش تدريس مي‌توانند در يك زمان مشترك يا مختلف نسبت به تقسيم مسئوليت‌هاي خود اقدام كنند. اين مقاله، تدريس گروهي به‌عنوان ابزار تقويت خواندن و درك مطلب يادگيرندگان ايراني انگليسي با اهداف ويژه را مورد بررسي قرار داده است. بدين منظور، تعداد 50 نفر يادگيرنده انگليسي با اهداف ويژه در دو گروه در اين مطالعه شركت كردند. تدريس گروهي يا تدريس مشترك براي گروه آزمايشي و براي گروه شاهد نيز از روش تدريس غيرمشترك يا انفرادي استفاده گرديده است. پس از ارائه داده‌هاي جمع‌آوري شده به نرم افزار تجزيه و تحليل آماري SPSS، روش تجزيه و تحليل كوواريانس مورد استفاده قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان مي‌داد كه در مقايسه با تدريس انفرادي يا غير گروهي، روش تدريس گروهي يا مشترك، تاثيراتي بهتر و مثبت تر بر پيشرفت مهارت خواندن و درك مطلب يادگيرندگان انگليسي با اهداف ويژه ايراني داشته است. همچنين اين نتيجه نيز عايد شد كه كلاس چندسطحي تاثيري مثبت بر يادگيري مهارت‌هاي زباني دارد.